Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 11

4474. 1640 januari 16. Van Willem de Groot¹.

Frater optime,

Accepi a filio² litteras, quibus testatur se per Corcelium³ procuraturum editionem commentarii περὶ τοῦ Ἀντιχριστου⁴; eum indies hic expecto, ut te de omnibus faciam certiorem.

Ante aliquot septimanas cognato Brassero⁵ tradideram effigiem Zenonis⁶ legendam, quam ille tanti facit, ut eam orbi invidere nolit.

1 Hs. Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 24. Eigenh. oorspr. Antw. op no. 4459; beantw. d. no. 4492.

2 Pieter de Groot.

3 Etienne de Courcelles (1586-1659), Frans theoloog. Sinds 1634 bevond hij zich in de Republiek, waar hij met correctie- en vertaalwerk in zijn levensonderhoud voorzag.

4 Voor de titel zie no. 4453, n. 2.

5 Joost Brasser, remonstrants koopman te Amsterdam; zie ook no. 4530, n. 6.

6 Met ‘Zenonis effigies’ of ‘Calvini effigies’ is een niet meer te achterhalen geschrift van Grotius bedoeld; vgl. dl. X, Register i.v. Grotius, Hugo Effigies Zenonis [1639].

[p. 28]

Tua de Fide et operibus⁷ heri Utenbogardo⁸ et patri⁹ praelegi; probant uterque et ille quidem multis elogiis negans planius quicquam scribi aut pressius adstrui potuisse. Operam dabo, ut, ubi priora bene processerint et hic tractatus imprimatur, et forte Corvinus¹⁰ in hac parte nobis posset esse utilis, sed de his omnibus cum filio, ubi redierit, agam.

Cum uxore¹¹ jam semel de filiabus sororis¹² locutus sum et, ubi redierit, latius agam; interea laetor eam prospere in Zelandia appulisse, praesertim cum tanta eam navigantem exceperit tempestas quanta unquam hominum memoria his terris incubuit.

Quem exitum Salsae obsidio habitura sit, ex te intelligere aveo, imprimis vero statum jam aulae romanae in Galliis, et ecquid ista a latere legatio¹³ monstri alat, an vero eo pacto pontifex sibi suisque in Gallia rebus timens novis rebus occurrere satagat.

Britanniae apparatus bellici, quanquam in Scotos dirigi videntur, tamen et nostros, forte et Gallos territant. Hic decem ista militum millia, de quibus nuper sermo, nondum conscribuntur; veteres vero nostrae centuriae ne tota quidem hyeme sunt lustratae, contra disciplinam et exempla majorum.

Teulingium¹⁴ ab Abrahamo Antoniade¹⁵ tibi proxime commendatum¹⁶ ut bono patre¹⁷ ortum ego quoque iterum commendo.

Vale, frater optime.

Tibi obsequentissimus frater
Guilielmus Grotius.

7 Voor de titel zie no. 4453, n. 4.

8 Johannes Wtenbogaert.

9 Jan de Groot.

10 Johannes Arnoldi Corvinus, rechtsgeleerde in Amsterdam.

11 Maria van Reigersberch.

12 Elseline en Anna, dochters van Adriana de Groot († 10 december 1639) en Frederik van Losecaat.

13 De waardigheid van legatus a latere, kardinaal-nuntius met buitengewone volmacht, werd gezocht voor Richelieu; vgl. ook nos. 4430 en 4438 (dl. X) en nos. 4457 en 4462 in fine.

14 Arnold Tholincx. Ook in 1639 werd hij Grotius aanbevolen; vgl. nos. 4016 en 4022 (dl. X).

15 Abraham Anthonisz. (1586-1641aant.) te Amsterdam.

16 De brief ontbreekt.

17 Diederick Tholincx.

Hagae, XVI Januarij 1640.

Naeldwikius¹⁸ adactus ut scripturam tabularum aut agnoscat aut inficietur, negat se bona fide eam affinis¹⁹ scripturam agnoscere posse, ut nos ea probatione oneret; cogita, an non aliqui in Gallia sint, qui a Berkelio litteras habeant.

18 Adriaen van Naeltwijck.

19 Jacob van Oldenbarnevelt, heer van Berkel en Rodenrijs, kleinzoon van Johan van Oldenbarnevelt; zijn testamentaire beschikking ten gunste van Cornelia de Groot werd door zijn zwager Adriaen van Naeltwijck aangevochten. Zie dl. X, p. 337 n. 1.

Adres: A monsieur monsieur Grotius, ambassadeur de la reine et couronne de Suède, à Paris.

In dorso schreef Grotius: 16 Ian. 1640, W. de Groot.

En boven aan de brief: Rec. 25 Ian.