Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 8
(1971)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd3223. 1637 augustus 26. Van Willem de GrootGa naar voetnoot1.Frater optime, Mirifice me bearunt, quas ad me nuper, imprimis vero VIIIGa naar voetnoot2 et XV hujus mensisGa naar voetnoot3 dedisti, litterae, quas cum lego, lego autem saepiuscule, quod jam injuria temporum coram non licet, absens certe tecum sermones sociare videor. Nunc ut iis una opera respondeam neque tu tamen negligentiam meam incuses, scias affuisse mihi ante aliquot dies Borussum quendam BomeliumGa naar voetnoot4 nomine, qui ad te commendatitias postulabat, qua occasione et ego et paterGa naar voetnoot5 ad te direximus litteras, sed ille nullus ad nos rediit; itaque is fascis hic etiamnum latet obsignatus. Quae de rebus ecclesiasticis revers, grata mihi omnino fuerunt, aveo enim earum apud Gallos statum ex te cognoscere, et sane majore illic prudentia res jam componuntur quam apud nos hactenus. Si enim praecisa controversiarum definitione synodus nostraGa naar voetnoot6 abstinuisset, non tam incurabile vulnus accepisset ecclesia. Illud vere dolet AmirautiumGa naar voetnoot7 et TestardumGa naar voetnoot8 eorumque sequaces de gratia quidem universali non male censere, sed in reliquis Dordracenae ejusque subsequae Alesianae synodoGa naar voetnoot9 pervicaciter inhaerere. Mileterii scriptum postremumGa naar voetnoot10 legi, et si ita reliquas partes tractare pergit, illud Persianum ingeminare cogar: Quis leget haec?Ga naar voetnoot11 et enim valde prolixus est. Consilium quidem ejus ad unionem tendens non improbo, sed Aethiopem lavari video neque quicquam inde eventurum boni. | |
Interea tamen DaillaeumGa naar voetnoot1 aliquoties in luto haerentem conspicio, unde se non facile cum honore sit extricaturus. Occurrunt et novae aliquot locorum explicationes non contemnendae; sed quid jam post anathema Alensonianum facturus sit, quaeso, intelligam. Magis me illud juvat, quod et in Anglia et in Suecia audio ea jam vigere ingenia, quibus probe perspectum sit verae pietatis cultum potius quam disputandi pruritium hominibus esse instillandum. Archiepiscopi Cantuariensis orationemGa naar voetnoot2 neque ego neque - quocum tua ista contuli - UtenbogardusGa naar voetnoot3 vidimus; dabimus tamen operam, ut videamus. Video intercidisse illas priores litteras, in quibus de BrandanoGa naar voetnoot4, de Lucano et TacitoGa naar voetnoot5, item ProcopioGa naar voetnoot6 et annalibusGa naar voetnoot7 itemque Notis in novum testamentumGa naar voetnoot8 scripseras, quare memineris dicti gladiatoriiGa naar voetnoot9 et, si placet, repete. De CordesiiGa naar voetnoot10 negotio jam ad BlaviumGa naar voetnoot11 scripsi ejusque responsum expecto. MatisiusGa naar voetnoot12, qui has ad te litteras misit, putabat Brandanum ab omni partium studio fore alienissimum, quod non ita ex voto succedere omnino mihi dolet. Utenbogardus ut hinc abeat, credibile mihi non fit, quippe qui cum uxoreGa naar voetnoot13 conflictetur lento laborante morbo, de iis, quae morbum sequi solent affectibus; sed tamen cum nuper in Ordinum conventu actum esset, ut ipsi concionibus interdiceretur addito eum et divinae et humanae majestatis reum esse cum ab Ecclesia tum a judicibus judicatum, aegerrime id tulit et coram amicis in ea verba erupit, qua defensionem sui etiam cum jactura patriae minabatur, sed nimis illum domestica ista mala cruciant male. Ad nos tandem ut veniam, ex filioGa naar voetnoot14 - quem salvum ad vos venisse gaudeo -, omnium nostrum valetudinem puto intellexeris neque in ea parte accidit mutatio, nisi quod materGa naar voetnoot15 oculis capta ac proinde corporis exercitiis minus dedita, etiam paulatim pedibus deficere videtur; paterGa naar voetnoot16 senectutis malis - quod in illa aetate rarissimum - minus tangitur. PrincepsGa naar voetnoot17 ad Bredam quae oppugnandae urbi sunt strenue promovet et cuniculos tam profundos agit, ut in iis consistentes ne turrim quidem videre | |
possint eosque jam ad praejacentia urbi munimenta produxit, quae jam hinc duodenis, inde senis et quinis machinis majoribus verberabuntur, unde spes est ante Novembrem urbem eam in principis potestatem concessuram, neque enim tot ibi sunt milites, qui defensandis tam multis operibus sufficiant, praesertim cum a quatuor partibus impetantur. Cardinalis regiusGa naar voetnoot1 speraverat propugnaculum Vornanum - in quo tantum centum et sexaginta milites erant - invadere, sed detectis per transfugam consiliis re vix tentata ab incepto destitit; nunc circa Venlonam et Ruremondam cum copiis vagatur neque longe inde StaeckenbrouckiusGa naar voetnoot2 cum quadraginta equitum turmis, et PinseniusGa naar voetnoot3, WijnbergiusGa naar voetnoot4 aliique cum copiis pedestribus, ut ejus obsistant conatibus. Sunt hic, qui Ruremondae metuunt, quanquam eam jacturam capta Breda facile sarciret. Omnes mirantur nihil magnae rei a Gallis geri, praesertim tanto cum numero militum adversus paucos a cardinaliGa naar voetnoot5 illi limiti oppositos. Sed jam manum de tabula. Vale, frater optime et salve cum uxore et liberisGa naar voetnoot6, a me, uxoreGa naar voetnoot7 et affine LosecatioGa naar voetnoot8. Tibi obsequentissime frater
| |
Hagae, XXVI. Aug. 1637. | |
Boven aan de brief schreef Grotius: rec. 6 Sept. |
|