Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7

2496. 1636 maart 3. Van Willem de Groot⁵.

Frater optime,

Litteras a te integro jam mense non accepi, sed audio et pares alioquin querimonias, qui tres jam nuntios cum litterarum fasciculis Caleti haerere pro comperto asserunt. Iis, quas XXIV Januarii⁶ dedisti ut respondeam, scias epigrammata in honorem Molini⁷ a te composita⁸, latina dico, multis jam a me

5 Hs. Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII, no. 24. Eigenh. oorspr. Antw. op no. 2450 (dl. VI); tesamen met nos. 2503 en 2519 beantw. d. no. 2544.

6 No. 2450 (dl. VI).

7 De Venetiaan Domenico da Molino (1573-1635).

8 Zie voor dit epigram VI no. 2415, p. 439.

[p. 2]

memoriter esse communicata imprimis Milio¹, Screvelio medico², Graswinkelio³ et variis hic advocatis, quorum testimonio facile evinci poterit eum ingenii tui esse foetum; alias si res integra foret, libenter tibi dicto audiens fuissem.

A Petro⁴ litteras heri accepi, quibus conqueritur se vestibus omnino destitui, et pecunia quoque ad varios usus indigere; rogo aliquid certi quod ei trimestri tempore, aut quot mensibus possit erogari statuatis: ego rebus sic stantibus continuas ab eo querelas habeo, et uxori tuae satisfacere non possum, cui propediem rationes accepti et expensi mittam, ut videat, quo hic res sunt loco.

Scripsit et ad avunculum⁵ et te Cornelius⁶, sed ego nullas ejus litteras vidi; comiter eum a magno cancellario⁷ accipi mihi intelligere perjucundum est.

Didericum⁸ cum iis, quae ferebat, jam incolumem spero receperis; nobis, ex quo hinc enavigavit, nihil de ejus itinere constat, neque quicquam audimus de Simone Graswinkelio⁹, quem tu jam abiisse scribis.

Parentes nostri¹⁰ sic satis bene pro aetate se habent, nisi quod mater rursus paralysi laborare visa est, certe lingua in aliquod tempus officio suo non bene fungebatur, sed id malum jam abscessit. Uxor mea¹¹ cum liberis¹² te tuam tuosque quam officiosissime salutare jussit, ut et affinis Losecatius¹³ cum uxore¹⁴ et liberis¹⁵ per litteras, quas proxime accepi; certe soror nobiscum natalem tuum celebrare in festo Paschalis promisit.

Res omnes publicae hic valde fluctuant; venit ex Hispania mandatum, quod ad conficiendas cum Foederatis Ordinibus inducias sufficiens esse judicatur. Sed nostri negarunt se aliter quam cum rege Galliarum¹⁶ tractare velle, quam rem dictum mandatum non comprehendit. Petiit itaque Wittenhorstius¹⁷, ut duorum mensium intervallum concedatur, intra quod mandatum aliud impetrari possit; id cum ab Ordinibus negaretur, abiit quidem ille, sed duobus post diebus venere e Brabantia litterae, quae testantur etiam in eam rem missum esse mandatum, quod pauci credunt, plures utcunque se res habeat non rotunde in hoc negotio procedi, sed hostem omnem in procrastinatione spem ponere judicant.

Interea Caesariani milites in territorium Embdanum irrupere, unde valde sibi

1 Cornelis van der Myle.

2 Ewald Schrevelius (1575-1646), hoogleraar in de medicijnen te Leiden.

3 Th. (Dirck) Graswinckel; zie over hem V, p. 209 n. 3; voor zijn ter verdediging van Venetië geschreven Libertas Veneta zie V, p. 209 n. 4.

4 Grotius' zoon Pieter, die om studieredenen in het vaderland verbleef.

5 Nicolaes van Reigersberch.

6 Grotius' oudste zoon, die door zijn vader naar Duitsland was gezonden o.a. om er de Zweedse rijkskanselier te ontmoeten.

7 Axel Oxenstierna.

8 Grotius' jongste zoon Diederik was na een verblijf om studieredenen in het vaderland naar zijn ouders teruggekeerd.

9 Over Simon Graswinckel zie VI no. 2345, p. 329 en n. 12 aldaar.

10 Jan de Groot en Aeltgen van Overschie.

11 Alida Graswinckel.

12 Voor hun namen zie VI no. 2485, p. 540 n. 5.

13 Frederik van Losecaat, baljuw van Liesvelt, landdrost van de Alblasser- en Krimpenerwaard.

14 Adriana de Groot.

15 Esseline, Anna en Diderik.

16 Lodewijk XIII.

17 Ritmeester Anthonie Horst van Wittenhorst.

[p. 3]

nostri metuunt Frisii optantque jam illic in praesidio esse milites Suecos, quos ipsi e dicto territorio arcuerunt.

Leodienses valde etiam urbi suae metuunt a Caesarianis militibus, qui jam eo frequentes tendunt, ipsis contra ad tutelam urbis suae omnia praeparantibus.

De iis, quae antea mandaveras agam cum Reigersbergio¹ jam reduce; de Tilenianis scriptis² in prioribus litteris egi³ et porro adnitar, ut autographa, si salva sint, ad te redeant.

Vale, frater optime, et ne nos omnino eorum, quae apud vos geruntur, nescios esse patiaris, etiam etiamque rogo.

Tibi obsequentissimus frater
Guilielmus Grotius.

1 Nicolaes.

2 Mogelijk de in deel III, p. 407 genoemde geschriften van Daniel Tilenus, in ieder geval ook de brieven, waarvan sprake is in III, p. 158; zie ook VI nos. 2415, p. 439, 2431, p. 462, 2439, p. 473, 2450, p. 490 en 2461, p. 504.

3 No. 2461 (dl. VI).

Hagae, III Martii 1636.

Boven aan de brief schreef Grotius: Rec. 9. Aprilis.