Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 3
(1961)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd1334. 1628 november 10. Aan G.J. VossiusGa naar voetnoot2.Ego et studia tua silentis veneror et sermonibus pascor, Vossi optime atque eruditissime. Itaque utrumcunque facias, id ego semper consulam optimi, qui sciam tibi omnium, quae agis, quae nec agis, rationem constare. Gaudeo plane procusas nova incude Partitiones tuasGa naar voetnoot3, vere Graecae Latinaeque tum sapientiae, tum eruditionis compendium. Utinam aliquando et EtymologicumGa naar voetnoot4 videamus. Nam SalmasiusGa naar voetnoot5 aliis detinetur nunc quidem in Solinum commentariis tantis ut Plinium aequentGa naar voetnoot6; paulo post notis in Canonas EliberinosGa naar voetnoot7, ecclesiasticae vetustatis promtuarium. Sed et tu jam forte in BaronioGa naar voetnoot8 sudas. Sicut in Britannia habes, qui te tuis ponderibus aestiment, ita hic quoque sunt et magni et multi, qui te norunt ac praedicant. Possunt quidem hoc tibi tua opera praestare, sed aliquid hic mihi vindico, quod operum tuorum ego index sum. Itaque cessantibus librariis senatores, episcopi, doctores tua quaerunt, legunt, mirantur. Quo consensu aeque et sine animi morbo judicantium fretus merito contemnis mentes non obscure infectas loliginis succo et se tantum ac sua, interdum et sine rivali amantes. Ad historiarum historiamGa naar voetnoot9 videbimus, an quid hinc possit accedere ex | |
regali bibliotheca, quae ϰτήσει est RagaltiiGa naar voetnoot1, χϱήσει Salmasii. Et tamen nec Rigaltius dormit. Vidisti, ut puto, Tertullianea quaedam ab ipso edita ex antiquissimo Agoberti Episcopi Lugdunensis codice multis partibus emendatioraGa naar voetnoot2. Ego Annales meos BelgicosGa naar voetnoot3 relego et cum scriptoribus plurimis Hispanis, Italis, Gallis, Belgis confero. Adscribo interdum aliquid ad Notas εἰς τὰ τέσσαϱαGa naar voetnoot4, magni quidem praeter haec nihil nunc quidem molior. Dum saluto, dum salutor magna pars temporis effluit. Ita Lutetiae vivitur. Resalutant te omnes, praesertim mea ac mei et tecum tuamGa naar voetnoot5 ac tuos. Vale, vir optime non minus quam eruditissime. X Novembris, XVIcXXVIII. Tuus semper
|
|