Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 3
(1961)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd1075. 1626 mei 21. Aan Willem de GrootGa naar voetnoot1.Literas, mi frater, tuas, quas 11 et 26 Aprilis scripsisti, hodie demum accepi. Ego pro certo habeo, quod scripsi antehac, mearum aliquas ab ArsenioGa naar voetnoot2 interceptas. De Arsenio quod scribis non miror: ipse cum huc primum veniret, praedicaverat nunquam se initurum fuisse pacta, qualia PavoGa naar voetnoot3 cum collegis inierat. Accepit ipse conditiones duriores et egregie a se rem curatam jactavit. Aveo scire, quid de alligendis in nobilitatem et reis ThalassicisGa naar voetnoot4 sit futurum. Pierianam orationemGa naar voetnoot5 non vidi. De MylioGa naar voetnoot6 displicet exemplum: neque minus quod regentium auctoritas hebescit ad insaniam eorum, qui regi debent. Haec desidia malum dabit. DebyaeoGa naar voetnoot7 gratulor. Significavi nuper datos hic in carcerem marescallum DornanumGa naar voetnoot8 et alios aliquot interioris apud fratrem regiumGa naar voetnoot9 admissionis. Quid de illis futurum sit, ignoratur. Fit nunc in ipsorum archiva inquisitio. Pax cum Hispano magis magisque firmatur. Stat et altera cum Rupellanis. Cardinalis Riceliacus rerum potens laborat, ut Galliam viribus maritimis instruat. Itaque navigationes, commercia, advenarum invitamenta molitur et me quoque per hos dies ad se venire jussit in domum Lemursiam, ubi nunc agit. Advectus eo sum carruca DefiatiGa naar voetnoot10, qui EspessiiGa naar voetnoot11 uxoris sororem in matrimonio habet. Dixi quae mihi ad rem pertinere videbanturGa naar voetnoot12. Spes hic est aliquos romanensis religionis ex nostris | |
et Brabantiae partibus huc posse traduci. Sane beneficia magna advenis indulgentur. Dordrechtanis, quos nostri meminisse pater scribit, gratias ago maximas. Vale cum parentibus et amicis. Lutetiae 21 Maji 1626. Pierianam orationemGa naar voetnoot1 postquam haec scipseram accepi: οὐδὲν μέγα Scripserat mater consultum fore, ut uxor et ad vos veniat. Ego ejus praesentia non libenter careeo. Nque aant. amamus sumtus inutiles. Quare siqua causa est satis gravis, ejus certiores fieri nos oporteret, ut quid ex re est statuamus. Tui amantissimus frater
|
|