Algemeen letterkundig lexicon

kunstenaarstype

Etym: Lat. typus < Gr. tupos = het geslagene, afdruk, beeld < tuptein = slaan.

In het algemeen is type een aanduiding voor personen of objecten die voldoen aan bepaalde kenmerkende eigenschappen waarop ze geclassificeerd kunnen worden.

Op basis van psychologische typologieën heeft men verschillende types van kunstenaars onderscheiden. Zo maakt E. Kretschmer een onderscheid tussen het type dichter (leptosoom en geneigd tot het schizofrene) en het type romanschrijver (psychisch en manisch-depressief, of cycloïde van temperament). Een vaker gemaakt onderscheid is dat tussen de bezeten, begenadigde of geobsedeerde schrijver (de poeta vates) en de geoefende vakman (de poeta faber), of ook tussen de schrijver als individueel scheppend kunstenaar en de auteur als medium van een collectiviteit. Men maakt anderzijds wel een indeling op basis van typehoudingen tegenover de maatschappij: kunstenaars die zich conformeren aan de samenleving (de burger-kunstenaar), schrijvers die zich van de maatschappij afkeren en de distinctie cultiveren - hetzij als dandy's (dandyisme), hetzij als poètes maudits - en schrijvers die zich kritisch engageren (zie engagement). Zie ook Sylvia Platheffect.

kunstenaarsroman

kunstsprookje zie cultuursprookje