Algemeen letterkundig lexicon

kwantiteitsaccent

Etym: Lat. quantitas = grootte, aantal.

Term uit de prosodie en de auditieve of receptieve fonetiek met betrekking tot het terrein van ritme en metrum, ter aanduiding van dat soort prominentie (accent-1) van bepaalde syllaben - ook temporeel accent, duuraccent, of kwantitatief accent genoemd - dat gekenmerkt wordt door de tijdsduur ervan.

Volgens de klassieke filologen had het klassieke Grieks primair een kwantiteitsaccent. Maar ook in het Nederlands, dat volgens traditionele opvattingen primair dynamisch accent kent en volgens recente opvattingen voornamelijk door melodisch accent wordt bepaald, speelt het kwantiteitsaccent een rol.

Lit: A.F.V. van Katwijk, Accentuation in Dutch (1974) • R. Collier & J. 't Hart, Cursus Nederlandse intonatie (1981).

kwantitatief accent zie kwantiteitsaccent

kwarto