Algemeen letterkundig lexicon

dynamisch accent

Etym: Gr. dunamis = sterkte, kracht.

Term uit de prosodie en de auditieve of receptieve fonetiek ter aanduiding van de prominentie (accent-1) van de klank van een syllabe ten opzichte van de omringende syllaben. Het is discutabel of deze vorm van prominentie voornamelijk van fysische aard is, dan wel (ook) van psychologische aard. Wel kan men zeggen, blijkens fonetisch onderzoek,  dat dynamisch accent in het Nederlands in het spreken veelal gepaard gaat met verlenging van de syllabe (kwantiteitsaccent) en altijd met verhoging van de toon (melodisch accent) ervan.

Synoniem: sterkte accent.

Lit: A.F.V. van Katwijk, Accentuation in Dutch (1974) • R. Collier & J.'t Hart, Cursus Nederlandse intonatie (1981).

dwarsligger

dynamisch vers