Algemeen letterkundig lexicon

melodisch accent

Etym: Gr. melos = lied, melodie.

Term uit de prosodie en de auditieve of perceptieve fonetiek voor prominentie van bepaalde syllaben (accent-1) die gekenmerkt wordt door de toonhoogte. Taalkundige onderzoekers zijn van mening dat de vroegere - in de eerste helft van de 20^ste eeuw overheersende - opvatting dat het Nederlands voornamelijk wordt gekenmerkt door dynamisch accent (sterkte, volume) herzien moet worden. Men gaat er nu van uit dat het veelal het melodisch accent is dat taalgebruikers van het Nederlands doet zeggen dat een syllabe beklemtoond is.

Lit: A.F.V. van Katwijk, Accentuation in Dutch (1974) • G.E. Booij, Lexicon van de taalwetenschap (1980²) • R.Collier & J. 't Hart, Cursus Nederlandse intonatie (1981).

melische poëzie

melodrama