Algemeen letterkundig lexicon

metaplasme

Etym: Gr. meta-plattein = ver-vormen, een nieuwe vorm geven.

Term uit de prosodie voor de in normaal taalgebruik niet geoorloofde syntactische omzetting of wijziging van woorden ten behoeve van het juiste metrum in poëzie of een welluidender formulering in proza. Dit kan bereikt worden door prothesis, epenthesis, paragoge, afaeresis, syncope, apocope en diaeresis-2.

Lit: F. Baur, 'Een vergeten verhandeling over rijm' in Verslagen en meded. Kon. Vlaamse Academie voor taal- en letterkunde (1949), p. 43-56 • T. Harmsen, 'Hooft en Nil Volentibus Arduum: de waardigheid der poëzie' in J. Jansen (red.), Omnibus idem (1997), p. 107-120 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 5 (2001), kol. 1183-1190.

metaphysical poets

metastasis-1