Algemeen letterkundig lexicon

incrementum

Etym: Lat. in-crementum = groei, toeneming < in-crescere = groeien.

Term uit de retorica voor een van de mogelijkheden van amplificatio-2 (naast comparatio, congeries en enthymema), nl. het belangrijker maken van een zaak door trapsgewijs opvoeren van zowel res als verba.

Voorbeeld: Het is fout om zonder vragen een boek mee te nemen, het is een overtreding om een tiendelige encyclopedie te stelen, het is pure misdaad om een gehele bibliotheek leeg te roven.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 4 (1998), kol. 322-325.

inconexio zie asyndeton-1

incunabel