amplificatio-2

Etym: Lat. uitbreiding, verruiming < amplus = ruim, facere = maken; Lat. synoniem: exaggeratio = ophoping; Gr. synoniem auxèsis = toename.

In de renaissance wint de retorische betekenis van amplificatio (het versterken, het sterk doen uitkomen van een zaak) sterk aan invloed ten koste van de middeleeuwse, louter kwantitatieve betekenis. Vooral als deel van de gerechtelijke rede (genus iudiciale) tracht de aanklager de misdaad van de aangeklaagde zo erg mogelijk voor te stellen. Tracht de verdediger anderzijds de daad van zijn cliënt minder erg voor te stellen dan ze eigenlijk was, of pleit hij verzachtende omstandigheden, dan spreekt men van minutio of attenuatio (Lat. vermindering resp. verzwakking; Gr. synoniem meiosis = verkleining).

Lit:  L. Arbusow, Colores rhetorici (1974), p. 21-22 • E.R. Curtius, Europäische Literatur und lateinisches Mittelalter (1978⁹), p. 482-485 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, Bd 1 (1992), kol. 445-471.