Algemeen letterkundig lexicon

concordantie-2

Etym: Lat. concordare = eensgezind zijn, harmoniëren.

Term uit de archivistiek en bibliografie voor een overzicht waarin de volgens verschillende systemen of door verschillende personen toegekende nummers – meestal inventarisnummers, bibliotheeksignaturen (bibliotheeksignatuur, olim-signatuur) of nummers in een bibliografie of catalogus-1 – naar elkaar verwijzen.

Zo zijn achterin dl. 2 van Incunabula in Dutch libraries (IDL; 1983) concordanties opgenomen van de Gesamtkatalog der Wiegendrucke, van Hain, Copinger, Reichling, Campbell en Goff zodat vergelijking van de beschrijvingen uit deze incunabelbibliografieën mogelijk wordt.

concordantie-1

concrete poëzie