baarlick voor t'ghehóór van anderen; datmen die met lust ófte met nut te recht magh anschouwen: zonder ander verwe tót het pinceel der tonghen ófte pennen daar toe te behoeven/ dan een verstandighe ende ryke tale. verstandigh is zy als haar wóórden zyn zó duydelick/ dat zy/ óf ten eersten aanzien/ óf door een waynigh inziens/ niet anders dan de klare sterren inden duysteren nacht haar zelven openbaren ende verklaren. Maar ryck is de tale die van zódanighe verstandighe wóórden heeft overvloedighe verandering.
Dat nu onzer voorouderen Nederlandsche tale zó verstandigh ende ryck is gheweest/ zietmen in hare schriften ghants vreemd zyn-(A 6)de van alle schuim der vreemder talen: de welcke namaals door vreemde Heren ende vreemdtongighe landvooghden met der zelver ghezinde/ begraven is gheweest met invoeringhe eens bastaards tale. Deze heeft tót nóch toe als een slavonische Ismael den meester ghemaackt ende t'huis inne ghehad. Daar uyt hy haast verstóten zal worden/ indien daar komen vele liefhebbers vande echte taal/ nu weder als vanden dóden uyter aarden niet zonder gróte ende moeyelyke arbeyd opghegraven ende int leven ghebracht door den schryvers van dit boexken. Deze zyn waarlick daarinne niet minder na te vólghen/ dan te pryzen van zó lustighen/ ja landnutten zake: dient aller menschen spreken ende schryven niet tót lust van anderen? hoe magh óóck iemands spreken óf schryven anderen verlustighen/ dien de ryckdommen der cierlyke wóórden tót uytbeelding zynre meninghe ontbreken? óf hoe magh hy met zulx anderen nut zyn die niet ghereed heeft eyghentlyke verstandighe wóórden? Immers men ziet daar teghen de meeste onlusten/ twisten ende verwerringhen veróórzaackt te werden/ door qualick óf duysterlick zyn mening uyt te spreken óf te schryven: [A 6v] t' welck dan ghedyt tót moeyten vande rechters/ tót nut vande Taalmans/ ende tót verderf vande pleyters.
Tót verminderinghe van zulke quaden ende tót vordering van veel ghoede dinghen/ dient de ghoedheyd eenre talen: ende hier toe is nut/ deze inleydinghe tót het wel spellen der wóórden/ deze tót het rechte verstand vande zin/ ende dit alles tót opening vande duere der kunsten/ zó vant cierlyck als vant bewyslyck spreken ende schryven: is dan dit kleyne boexken niet dienstlyck tót gróte zaken?
Dit is de zoete kaerne van deze note/ valt de bolster bitter de vruchts zoetheyd is beter. heeft de niewicheyd eenighe zwaricheyd inne (wat niewicheyd derft zwaricheyd?) der leergherighen ghewoonte zalt alles licht ende lustigh maken/ want lóón verzoet den arbeyd. Wat arbeyd byden schryvers van dit boecxken ghedaan is ter liefden van hun moeders tale/ om die weder in haar oude eer ende staat te brenghen/ zal eer van hun navólghers ende hulpers in dit vruchtbare ende eerlyke werck ondervonden