Gedichten (2 delen)

[p. 781]

[460] Op het nimmer verjaaren van G. Houvast.aant.

Klitus, met twee oope handen,
Om der vrienden offerhanden

Te verwachten, op den dagh,

Dat syn moer van hem gelagh,

Voor gewoonheit aangenoomen,
Van het onverbasterdt Roomen,

Wierd zoo dikwils, in het jaar,

Jaarigh, dat de schuldenaar,

Moe van langer wat te geeven,
Twyfflen dorst, of hy syn leeven

Was gebooren, als een kind,

Lyk de sterflykheit begint.

Houvast, die hier, langhs syn wangen,
't Heiligh doopsel heeft ontfangen,

Neeven Noordens preekpilaar,

Weet in elk verloopend jaar

Lyk syn blomplat ons komt kroonen,
Om een toertmaal by te woonen,

Nimmer syn geboortedagh.

Wat of d'oorsaak weesen mach?

Men geloof dat allegaader
Syn getuigen, als syn vaader,

Om den Kristelyken naam,

Quaamen uit een hoerekraam.