Gedichten (2 delen)

[p. 500]

[302] Geluk op reis, aan Antoni Duivelaar.aant.

O Duivelaar, myn taafelbroeder,

Een maand langh, in de heilge stad,

Doorstroomt, van 't geele Tybernat,

De throon van 's werrelds zielbehoeder:
Wat quelt ghe my, om rymgesangen,

Gelyk Fokquier verleeden week,

Tot Spiegels, my te wyten leek?

Dies zal ik hem dat morgen langen.
Ik hebbe gister uitgesongen.

De druppels van myn herssenschaal

Verdrooghde Apolloos sonnestraal.

Myn cytersnaartjes zyn gesprongen.
Ik was nu, om een teugh, verleegen,

Uit Kastals geestigen fontein,

Zoo ik bevruchten zou het brein:

Gelyk 't drooge aardryk, om den reegen.
Maar ghy, op 't punt, om voort te sette

De reis, van my ook eens gedaan,

Weer naa den eedlen Veneciaan,

Gemunt voorts op Alexandrette:
Ghy liet my geene rymens uuren,

Ik songh noch anders braaf uw lof,

Hoe naarstigh ghy, om 't heiligh hof,

Ons toonde d'oude, en nieuwe muuren.
Wat grootsheit bleef er onbekeeken,

Van prachtigh oud Romeinen werk?

Waar by het nieuw, laat Peters kerk,

Zyn duinen, by geberght, geleeken.
Het strydperk, tempels, boogen, wanden,

Kolommen, meenigh graf, en beeld

Te sien, heeft nimmermeer verveelt,

Geleidt van boeken, in uw handen.
Elx heugnis kan ik niet ophaalen:

By Elsevier, de grootste van

Uitheemsche boekekraamers kan

[p. 501]

 

Ik die onkryghlik niet betaalen.

 

Ghy hebt se, woud ghe my die laaten,

 

Gelyk een goeden fooi te leen,

 

Zoo leidde ik u, met seegen, heen,

40

En zou ik altyd met u praaten.

 

Maar schoon ghe kond se niet ontbeeren,

 

Noch dankt u al myn ingewand,

 

Voor goed geselschap, buitens land:

 

Dat strekke u weer den Heer der Heeren.

45

Die geef te land, en onder 't vaaren,

 

Voor moordery, en roovery,

 

Den Engel Rafel, aan uw sy,

 

En seegne uw goede handgebaaren.