Gedichten (2 delen)

[p. 409]

[241] Blyde inkomste te Madrid, van Maria Anna van Oostenryk, kooninglyke bruid van Spanje.aant.

Keer.

Daar komt de glans der morgenstarre schynen,

En boodschapt van de roose daageraad,

Die voor yvoor der sonnekarre gaat,

En dryft den slaap, in syn berookte mynen.
Madrid, verschuif uw duistere gardynen,

Ruil 't nachtkleed, in een waakende gewaad,

Rys uit den droom, en geef u blyde op straat,

Het voorbeeld van de dood is aan 't verdwynen.

Sy komt, gelyk een Heemelsche Godin,

Die niemand dan sich selve kan gelyken:

Die niemand hiel gewaardight, voor haar min,

Dan zulken God, wien andren moeten wyken.

Dees was Filip, die daadlik ook van sin

Verlieft, haar komst verwachte, uit Oostenryken.

Teegenkeer.

Ga Princen, en ghy eedele Princessen,

Uit Arragons, en Kastiljaaner bloed,

Ga haar, op 't fraaist, en heerlikst, te gemoed,

Met paarden trots, op hun gemaande blessen.
Ga met guitarn, gehouwt aan sangeressen,

Versuim geen mirt, noch laaten roosenhoed,

Kroon Venus, strooi haar kruiden, onder voet,

Maar sie wel toe haar straalen u niet quetsen.

Haar oogen, van ondraaglik sonnevuur,

Haar wangen, uit de silvre maan gesneeden,

Haar lippen, uit Auroors scharlakengluur,

Die willen zyn neerslaagen aangebeeden:

Dies set een scherm, of seedge middelmuur,

Van Godsdienst, om vrymoedigh toe te treeden.

[p. 410]

Toesangh.

Wat vordert al de sienelyke pracht,

Van u, zoo duur, en kostelyk betracht,

Misgunt het hart oprechtiger kleinooden?

Geen gulde glans, die Ofir geeft te vracht,

Noch mirr, noch rook van Arabiers gebracht,

Maar zielgom smaakt, op 't outer, aan de grooten.

Maar zoo de gloor, van uiterlyke gift,

Een teiken is van waarlike van binne,

Laat dat, als goud, van valsicheit geschift,

Klaar blinken, in myn kerkelyk gestift.

Aanbid aldaar uw Ryksgod, en Godinne,

Uw Kooningh, met syn groote Kooninginne.