Gedichten (2 delen)

[p. 388]

[231] Klachte oover ingenoomen artsenye, aan Simon Dilman, geneesheer.aant.

Ik meende myn verslymde maagh,

Van gal te suivren, neef, van daagh,

Met vier bedriegers goude wikken,

In plaats van tweemaal vier te slikken.

Noch wierd 't gedarmte gansch niet leegh.

Die pillen werkten niet te deegh,

Al seid ghe die vry sterk te weesen.
d'Apteeker heeft wat slechts verleesen,

Of uit een ouden doos gesocht,

Geldgierigh onder een gewrocht,

Of liet een botten loer geryven,
Wat stopt, in plaats van af te dryven.

't Moet zyn: het wroet my binnen 't rift.

'k Ondank my zulken pillegift.