Alle de brieven. Deel 5: 1685-1686
(1957)–Anthoni van Leeuwenhoek–
Auteursrechtelijk beschermd*Bacon, Francis (1561-1626).Francis Bacon werd op 22 Januari 1561 te Londen geboren. Hij studeerde vanaf zijn 13de jaar in Trinity College te Cambridge. In 1576 ging hij naar Frankrijk, waar hij 3 jaren bleef. Daarna bestudeerde hij het Engelse recht en werd in 1595 benoemd tot Raad van de Koningin. Van 1584-1614 was hij lid van het Parlement. Jacobus I benoemde hem in 1617 tot Grootzegelbewaarder en in 1619 tot Lord-Grootkanselier, met de titel van Baron van Verulam en Viscount van St. Albans in 1620. Hij werd aangeklaagd wegens het zich laten omkopen als rechter en trok zich toen uit het openbare leven terug. Men heeft hem wel beschouwd als de schrijver van de werken van Shakespeare. Zijn grootste verdienste is geweest het schrijven van The Advancement of Learning (1605) en van Novum Organum (1620), waarin hij een nieuwe Logica ontwikkelde in tegenstelling met die van Aristoteles. Niet door sluitredenen (syllogismen), maar door empirie en inductie moest de wetenschap worden vooruitgebracht. Men moest vooroordelen (idola) leren vermijden. Hij stierf op 9 April 1626 te Highgate. Zie: J.E. Creighton, Engelse uitgave der Werken, New York, 1900. | |
*Bacon, Roger (± 1214-1294).Roger Bacon (doctor admirabilis) was een Engelse Franciskaner monnik, die veel aan natuurwetenschappelijk onderzoek deed en dit karakteriseerde als scientia experimentalis. Hij werd verdacht van ketterse ideeën en daarom van 1257-1267 en van 1278-1292 gevangen gezet. Hij had een grote fantasie en ontwierp veel instrumenten, die pas veel later werden toegepast. Hij schreef o.a. Epistola de secretis operibus artis et naturae et de nullitate magiae. Opus majus (7 delen 1260-1268). Opus minus en Opus tertium. Literatuur: R. Steele, Opera hactenus inedita Rogeri Baconis. Oxford 1940 vlg. | |
*Bacon, Francis (1561-1626).Francis Bacon was born in London on 22nd January 1561. He went up to Cambridge when he was thirteen, spent three years in France from 1576 and then read Law, becoming a Queen's Counsel in 1595. He was a Member of Parliament from 1584 to 1614. James i made him Keeper of the Great Seal in 1617 and Lord Chancellor in 1619 with the title of Baron Verulam and Viscount St. Albans in 1620. He was accused of taking bribes when a judge, upon which he withdrew from public life. He is considered by some schools of thought to be the true author of the works attributed to Shakespeare. His fame derives mainly from his: The Advancement of Learning (1605) and from his great work Novem Organum (1620) in which he developed new laws of logic opposed to those of Aristotle, stating that knowledge must be gained, not by syllogisms, but by empiricism and induction. Man should learn to eschew fallacies (idola). He died on 9th April 1626 at Highgate. See: J.E. Creighton. English ed. of Bacon's works. New York 1900. | |
*Bacon, Roger (ca. 1214-1294).Roger Bacon (= doctor admirabilis) was an English Franciscan monk, who made considerable natural-scientific investigations, which he characterized as ‘scientia experimentalis’, He was suspected of heretic ideas, and for this reason was imprisoned from 1257 to 1267, and again from 1278 to 1292. He had a great imagination, and designed a number of instrument which were not applied until much later. He wrote, inter alia: Epistola de secretis operibus artis et naturae et de nullitate magiae, Opus majus (7 volumes, 1260-1268), Opus minus, and Opus tertium. Literature: R. Steele, Opera hactenus inedita Rogeri Baconis, Oxford 1940 sq. | |
*Bonnet, Charles (1720-1793).Bonnet was een Zwitserse bioloog en wijsgeer. Door een oogziekte verhinderd zijn onderzoekingen voort te zetten, wijdde hij zich aan bespiegelingen, waarbij hij trachtte de christelijke geloofsovertuiging in overeenstemming te brengen met de resultaten van de natuurwetenschap: Oeuvres complètes. (1779-1788). | |
*Caesalpinus, Andrea (1519-1603).Caesalpinus werd 1519 te Arezzo geboren en studeerde in Pisa philosophie en medicijnen. In 1549 werd hij doctor medicinae en spoedig daarna hoogleraar in de pharmacologie te Pisa. Hij overleed in 1603 te Rome. Hij wijdde zich in hoofdzaak aan botanische studiën, maar hij schreef ook over de bloedsomloop. Hij gebruikte de term circulatie, maar schreef ook over flux en reflux in de bloedvaten, zodat hij niet als ontdekker van de bloedsomloop kan gelden. Later werd hij lijfarts van de paus. | |
*Camerarius, Rudolph Jacobus (1665-1721).Camerarius, werd op 12 of 17 Februari 1665 te Tübingen geboren. Hij studeerde philosophie en medicijnen, reisde veel (1686-1687). In 1688 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar en tot Directeur van de Botanische tuin te Tübingen. In 1695 volgde hij zijn vader Elias Rudolph Camerarius (1641-1695) op als professor in de geneeskunde. Later werd ook hij weer opgevolgd door zijn zoon Alexander. R.J. Camerarius bewees experimenteel, dat er bij de planten een sexualiteit bestaat. Hij stierf 11 September 1721. | |
*Bonnet, Charles (1720-1793).Bonnet was a Swiss biologist and philosopher. Being prevented by an optical disease from continuing his investigations, he devoted himself to philosophical speculations, in which he attempted to bring the Christian faith into correspondence with the results of natural science. Oeuvres complètes (1779-1788). | |
*Caesalpinus, Andrea (1519-1603).Caesalpinus (born at Arezzo) studied philosophy and medicine at Pisa. In 1549 he became doctor medicinae, and shortly afterwards Professor of pharmacology at Pisa. He died in Rome in 1603. He chiefly devoted himself to botanic studies. He also published a treatise on the circulation of the blood. He used the term ‘circulation’, but he also wrote about ‘flux and reflux’ in the blood vessels, so that he cannot be called the discoverer of the circulation of the blood. He subsequently was appointed Personal Physician of the Pope. | |
*Camerarius, Rudolph Jacobus (1665-1721).Camerarius was born at Tübingen in 1665 (12 or 17 February). He studied philosophy and medicine, and travelled a great deal (1685-1687). In 1688 he was appointed extra-mural professor and Director of the Botanic Gardens at Tübingen. In 1695 he succeeded his father, Elias Rudolph. He was succeeded in his turn by his son Alexander. R.J. Camerarius demonstrated experimentally the existence of sexuality in plants. He died September 11, 1721. | |
Literatuur: J. Ch. Mikan, R.J. Camerarii opuscula botanici argumenti. Pragae 1797. Verder: Ostwald's Klassiker No. 105. De Sexu Plantarium Epistola (1694) met Duitse vertaling. Leipzig. 1899. | |
*Homberg, Willem (1652-1715).Willem Homberg werd 8 Januari 1652 te Batavia geboren als zoon van een officier der Oost Indische Compagnie van adellijke Saksische afkomst. Hij doorliep te Amsterdam de Latijnse school en studeerde daarna te Jena en Leipzig en vestigde zich in 1674 als pleitbezorger te Maagdenberg, waar hij o.a. in aanraking kwam met Otto van Guericke. Hij legde de advocatenpraktijk neer en trok naar Padua, Bologna en Rome, in welke steden hij de medische en botanische wetenschappen bestudeerde en lenzen leerde slijpen. In Frankrijk bestudeerde hij de muziek en de architectuur, terwijl hij in Engeland, onder leiding van Robert Boyle, de kwantitatieve methoden leerde | |
Literature: J. Ch. Mikan, R.J. Camerarii opuscula botanici argumenti, Pragae 1797. See also: Ostwald's Klassiker No. 105. De sexu plantarum epistola (1694) with translation into German. Leipzig 1899. | |
*Homberg, Willem (1652-1715).Willem Homberg was born in Batavia on 8th January 1652, read Law in Amsterdam and Jena and in 1674 set up practice at Magdenburg, where he made the acquaintance of O. von Guericke. To the latter he owed his initiation into the natural sciences and he met Cellio in Rome, later R. Boyle | |
kennen. Hij kwam te Delft in contact met Regnier de Graaf. Na een lange reis door Saksen, Bohemen, Hongarije en Zweden kwam hij in Stockholm terecht waar hij een reeks chemische onderzoekingen uitvoerde. Colbert riep hem naar Parijs, waar hij in 1682 katholiek werd. Colbert stierf in 1683 en Homberg trok nu naar Rome (1685), waar hij zich als arts vestigde. In 1691 keerde hij naar Parijs terug waar hij lid werd van de Académie Royale des Sciences en de beschikking kreeg over een laboratorium. Hij werd in 1702 ‘alchemist’ van Philippe, hertog van Orleans (de latere regent) en in 1704 diens lijfarts. Hij stierf in Sept. 1715. Hij nam de tria prima aan: de 3 elementen Sulphur, Mercurius en Sal en verder phlegma (oplosmiddel) en Caput mortuum (de ‘aardachtige’ residuën) en zuren en alcaliën. Hij praat alleen over phlogiston (‘vlamstof’), maar schijnt wel eens gedacht te hebben, dat bij verbranding de brandbare stoffen ontweken. In 1702 bereidde hij het boorzuur (sel sedativum Hombergi) uit borax. In de verhandelingen van de Académie Royale vindt men verschillende mémoires van zijn hand. Jaeger geeft Homberg's omschrijving van olieachtige stoffen aldus: (Mém. de l'Acad. 22 avril 1717. p. 225-234): J'ay appellé dans mes Mémoires précedens Matière Sulphureuse ou Souffre, toutes les matières huileuses ou grasses que nous connaissons. J'en ai usé ainsi pour les distinguer d'avec le Souffre-principe. ‘Huileuse’ is dus ongeveer gelijk met ‘sulphureuse’. Deze term werd gebruikt om de delen aan te duiden die brandbaar waren. Zie: F.M. Jaeger. Historische Studiën. Groningen 1919, p. 172-197 met lijst zijner publicaties. Verder: Nieuw Ned. biogr. Woordenboek VI. | |
*Hoskyns, Sir John (1634-1705).Hoskyns (geboren 23 Juli 1634) volgde in 1680 zijn vader op als Baronet. Hij studeerde rechten aan de Westminster-school en werd in 1685 lid van het parlement voor Herefordshire. Hij was van 1682-1685 president van de Royal Society, als opvolger van Sir Christopher Wren en van 1685-1687 Secretaris. Hij stierf 12 September 1705. Literatuur: Dictionary of National Biography (Londen, 1894) Vol. XXVII, blz. 399. | |
*Leblanc, Nicolas (1742-1806).Deze Franse geneesheer werd 6 December 1742 te Issoudim geboren. Hij was de uitvinder van het naar hem genoemde sodaprocédé (1783) en de grondvester der soda-industrie (1791). Zijn methode werd echter later door het Solvayprocédé verdrongen. Leblanc overleed 16 Januari 1806 te St. Denis. | |
in England and Regnier de Graaf in Delft. He graduated in medicine at Wittenberg and at Colbert's invitation went to Paris, where he embraced Roman Catholicism in 1682. He moved to Rome in 1685, but returned to Paris in 1691 and was there nominated a member of the Académie des Sciences. In 1702 he became an ‘alchimist’ and in 1704 physician in ordinary to Philip of Orleans. In 1702 he produced boracic acid (sel sedativum Hombergi) from borax and he ranks among the best of 17th century chemists. He died September 1715. He thought there were three ‘elements’: Sulphur, Mercurius and Sal (tria prima). Jaeger quotes his definition: (Mém. de l'Acad. 22 avril 1717, p. 225-234): J'ay appellé dans mes Mémoires précedens Matière sulphureuse ou Souffre, toutes les matières huileuses ou grasses que nous connaissons. J'en ai usé ainsi pour les distinguer d'avec le Souffre-principe, ‘Huileuse’ (oily) thus has ± the same meaning as ‘sulphureuse’ (sulphureus). It meaned: the parts which were inflammable. Literature: F.M. Jaeger. Historische Studiën. Groningen. 1919. p. 172-197 with bibliography. Nieuw Ned. Biogr. Woordenboek. Vol. VI. | |
*Hoskyns, Sir John (1634-1705).Hoskyns, (born July 23, 1634) succeeded his father as a Baronet in 1680. He studied law in the school of Westminster, and in 1685 became M.P. for Herefordshire. From 1682 to 1685 he was president of the Royal Society, succeeding Sir Christopher Wren; afterwards, from 1685 to 1687, he was its secretary. He died September 11, 1705. Literature: Dictionary of National Biography, London 1894. Vol. XXVII, p. 399. | |
*Leblanc, Nicolas (1742-1806).This French physician was born at Issoudim on December 6, 1742. He was the inventor of the ‘soda process’ (1783) named after him, and the founder of the soda industry (1791). His method however was eventually ousted by the Solvay process. Leblanc died at St. Denis on January 16, 1806. | |
*Lémery, Nicolas (1645-1715).Nicolas Lémery werd 17 November 1645 te Rouen geboren en studeerde te Rouen, Parijs en Montpellier. Hij oefende de artsenpraktijk uit te Montpellier en daarna te Parijs. In 1683 ging hij om geloofsvervolging te voorkomen naar Engeland, maar keerde spoedig terug naar Caen, waar hij doctor in de medicijnen werd. Hij zwoer in 1686 het protestantisme af en heropende daar zijn apotheek, die hij in de steek had moeten laten. Hij werd in 1699 lid van de Académie des Sciences. Hij schreef vele kleinere verhandelingen over chemie en geneeskunde en o.a. een groot werk Traité de l'antimoine (1707) en een zeer verbreid boek: Cours de Chimie (1675), dat vele oplagen beleefde en in vele talen werd vertaald. Een Nederlandse vertaling verscheen onder de titel: Het philosoophze Laboratorium, oft der Chymisten Stookhuis, etc. (1683; 2de druk 1691; 3de druk 1704). Een derde groter werk was: Traité universel de drogues simples, mises en ordre alphabétique (1698; 2de druk 1714; 3de druk 1716; 4de druk 1727), terwijl ook nog herdrukken uit 1733, 1759 en 1807 worden opgegeven. Ook dit boek werd in vele talen vertaald. In het Nederlands verscheen in 1743: Woordenboek of algemeene verhandeling der enkele droogerijen, enz., in het Nederduitsch gebragt door C.V. Putten Pz. en Isaac de Witt, Rotterdam, bij Daniel Beman. Hij gaf ook nog uit: Pharmocopée Universelle, contenant toutes les compositions de pharmacie, etc. (1697), welk boek eveneens een groot succes werd. | |
*Maurits, Prins van Oranje, Graaf van Nassau (1567-1625).Prins Maurits werd op 13 November 1567 te Dillenburg geboren als tweede zoon van Willem I en Anna van Saksen. Hij studeerde te Leiden (1583) klassieke talen en wiskunde. In 1584 werd hij benoemd tot Stadhouder en tot kapitein-generaal en admiraal van Holland en Zeeland, en in 1590 tot Stadhouder en kapitein-generaal van Utrecht, Overijsel en Gelderland. Op 4 Maart 1590 nam Maurits bij verrassing Breda, later gevolgd door vele andere plaatsen. 1 Juli 1600 won hij de slag bij Nieuwpoort. Hij overleed 23 April 1625 te 's-Gravenhage. Hij werd tegen zijn wil in de godsdienstige en staatkundige twisten gewikkeld. Zijn leger was een der beste van Europa en de leerschool voor vele buitenlanders. | |
*Mayow, John (1645-1679).John Mayow geboren te Londen in 1645, overleden aldaar (Covent Garden), in 1679, was een beroemd geneesheer van Schotse afkomst. John Mayow studeerde te Oxford (Wadham College) en werd Fellow of All Souls. Hij publiceerde in 1668 een boekje, bestaande uit 4 verhandelingen: 1. De sale nitro et spiritu nitro-aereo, 2. De respiratione, 3. De respiratione foetus in utero et ovo, 4. De motu musculari et spiritibus animalibus. Hij verhuisde naar Londen, waar hij in 1678 Fellow werd van de Royal Society. Hij huwde ‘not altogether to his content’. Zijn Opera Omnia medico-physica verschenen in 1681 te 's-Gravenhage. Hij ontdekte de spiritus nitro-aereus (1669, De Sale nitro et Spiritu nitro-aereo, en 1674 Tractatus quinque medico-physici), | |
*Lémery, Nicolas (1645-1715).Nicolas Lémery was born at Rouen on 17th November 1645 and studied at Rouen, Paris and Montpellier. He practised medicin first at Montpellier and then in Paris. In 1683 he fled to England for fear of religious persecution, but speedily returned to Caen, where he graduated as a doctor of medicine. He forswore Protestantism in 1686 and reopened the apothecary's shop there which he had been forced to abandon. In 1699 he became a member of the Académie des Sciences. He wrote many short treatises on chemistry and the art of healing, also a great work entiled Traité de l'antimoine (1707) and a widely read book, Cours de Chimie (1675), which went though many editions and was translated into many languages. A Dutch translation appeared under the title Het philisoophze Laboratorium, oft der Chymisten Stookhuis, etc. (1683, 2nd ed. 1691, 3rd ed. 1704). Another great work of his was Traité universel des drogues simples, mises en ordre alphabétique (1698, 2nd edition 1714, 3rd ed. 1716, 4th ed. 1727), reprints of which in 1733, 1759 and 1807 are on record. This book, too, was translated into many languages. In 1743 a Dutch version appeared under the title of ‘Woordenboek of algemeene verhandeling der enkele droogerijen, enz. in het Nederduitsch gebragt door C.V. Putten Pz. en Isaac de Witt, Rotterdam, bij Daniel Beman.’ He also published Pharmacopée Universelle, contant toutes les compositions de pharmacie, etc. (1697), which similarly enjoyed great popularity. | |
*Maurice, Prince of Orange, Duke of Nassau (1567-1625).Prince Maurice was born at Dillenburg on November 13, 1567, second son of William I (William the Silent) and Anna of Saxony. He studied classical languages and mathematics in Leyden (1583). In 1584 he was appointed Stadtholder, and Captain-General and Admiral of Holland and Zeeland; in 1590, Stadtholder and Captain-General of Utrecht, Overryssel and Guelderland. On March 4, 1590, Maurice took Breda from the Spaniards by surprise, a victory later followed by many other places. In July 1, 1600 he won the battle of Nieuwpoort. He died on April 23, 1625 at the Hague. He was involted against his will in the religious and political disputes of the time. His army was one of the finest in Europe, and a training school for many foreign officers. | |
*Mayow, John (1645-1679).John Mayow studied at Oxford (Wadham College) and became a Fellow of All Souls. In 1669 he published a book comprising four treatises, viz., 1. De sale nitro et spiritu nitro-aereo; 2. De respiratione: 3. De respiratione foetus in utero et ovo; 4. De motu musculari et spiritibus animalibus. He moved to London, where in 1678 he became a Fellow of the Royal Society. He married ‘not altogether to his content’ and died at Covent Garden in 1679. He discovered that, the respiratory process does not utilise air in its entirety but | |
die zich ontwikkelde bij verhitting van salpeter, die de verbranding kan onderhouden en die bij ‘verkalking’ van metalen (o.a. antimoon) hun gewichtstoename bewerkt. Robert Hooke had reeds de mening uitgesproken, dat salpeter het werkzame bestanddeel van de lucht zou bevatten, maar Mayow trok bovendien de conclusie, dat dit gas (onze zuurstof) bij de ademhaling werd opgenomen (1669, spiritus vitalis). Dit denkbeeld is 150 jaar later door Lavoisier proefondervindelijk bewezen. Lavoisier kende Mayow's werk ongetwijfeld, doch noemde zijn naam niet. Mayow's vroegtijdige dood zal de verspreiding zijner revolutionaire denkbeelden in de weg hebben gestaan. Zie: o.a.M. Speter. Lavoisier und seine Vorläufer, eine historisch-kritische Studie, in Sammlung Chemischer und chem. techn. Vorträge Bd. 15. Stuttgart. 1910. | |
*Robins, Benjamin (1707-1751).Benjamin Robins, Engels wis- en natuurkundige (Bath 1707 - Madras 29 Juli 1751) werd op 16 November 1727 lid van de Royal Society en in 1749 ‘engineer-general to the East India Company’. Hij vertrok toen naar Madras waar hij zeer spoedig stierf. Hij construeerde een nieuw ingenieus toestel om de beginsnelheid van een projectiel te meten. Hij zou meehelpen bij de verdediging van Bergen op Zoom, maar dat was juist gevallen (16 September 1747) toen hij daar aankwam. Hij schreef: New Principles of Gunnery (London, 1742), dat in 1751 door Le Roy in het Frans werd vertaald en later nog eens door Dupey in 1771 en door Lombard in 1783 werd uitgegeven. Zie: Dictionary of National Biography, Vol. XLVIII, blz. 434, London 1896. | |
*Rumphius, Georg Everhard (1628-1702).Rumphius, Duits natuuronderzoeker, kwam in 1652 in dienst van de Oost-Indische Compagnie. Hij bestudeerde te Ambon de planten en dieren. Op oudere leeftijd werd hij blind. Zijn werken werden posthuum uitgegeven: Het Amboinsche Kruidboek (6 delen, 1741-1750; geschreven 1655-1687) en De Amboinsche Rariteitenkamer (1705; in hoofdzaak schelpen en mineralen). | |
selects a part of it, which he variously terms sal-nitro-aereum, spiritus vitalis, spiritus nitro-aereus and spiritus igneo-aereum. This is, in fact, oxygen. He also noticed that antimony, among other metals, becomes heavier on combustion owing to absorption of this spiritus-igneo-aereus. Lavoisier knew the works of Mayow but did not mention his name. Literature: M. Spater. Lavoisier und seine Vorlaüfer, in Sammlung chemischer und chem. techn. Vorträge. Bd. 15. Stuttgart, 1910. | |
*Robins, Benjamin (1707-1751).Benjamin Robins was an English mathematician and natural scientist. He was born at Bath in 1707, and died at Madras on July 29, 1751. On November 16, 1727 he was a member of the Royal Society, and in 1749 enigeer-general to the East India Company. He then went to Madras, where he died soon after. He constructed a new, ingenious apparatus to measure the initial velocity of a projectile. He was going to assist in the defense of Bergen op Zoom, but the town had just fallen (September 16, 1747) when he arrived there. He wrote New Principles of Gunnery (London 1742), which was translated into French in 1751 by Le Roy, and re-published in 1771 by Dupey, and again by Lombard in 1783. See: Dictionary of National Biography. Vol. XLVIII, p. 434, London 1896. | |
*Rumphius, Georg Everhard (1628-1702).Rumphius, a German naturalist, entered the service of the Dutch East-India Company in 1652. He studied the flora and fauna of Ambon. At later age he became blind. His works were published posthumously; Het Amboinsche Kruidboek (6 volumes 1741-1750; written between 1655 and 1687), and De Amboinsche Rariteitenkamer (1705; dealing chiefly with shells and minerals). | |
studeerde te Leiden en Franeker en werd in 1665 hoogleraar in de anatomie te Amsterdam, waar hij na 1685 ook de plantkunde doceerde. Hij overleed 22 Februari 1731. Hij was een uitstekend praeparateur, die een zeer grote verzameling anatomische praeparaten bijeengebracht, welke hij in 1717 voor een groot gedeelte aan Czaar Peter de Grote verkocht en voor een ander deel aan Stanislaus, Koning van Polen, voor de universiteit van Wittenberg. Zijn voornaamste werken zijn: Dilucidatio valvularum in vasis lymphaticis et lacteis (1665), Opera anatomica-medico-chirurgica (1737) en Thesaurus anatomicus (10 afleveringen 1701-1716). Literatuur: Biographie door J.F. Schreiber in Opera Omnia. | |
*Seba, Albert (1665-1736).Albert Seba, apotheker te Amsterdam, werd 2 Mei 1665 te Etzel in Oost-Friesland geboren. Hij bezat te Amsterdam een schitterend naturaliënkabinet, dat door alle vreemdelingen werd bezocht. Hij verkocht zijn verzameling aan Czaar Peter de Grote, maar begon opnieuw een bijeen te brengen. Van dit kabinet maakte hij een plaatwerk in vier folio-delen (Thesaurus naturalium), waarvan bij zijn leven twee delen verschenen. De twee andere delen werden door Arnout Vosmaer in 1758 en 1765 uitgegeven, terwijl het kabinet in 1752 publiek werd verkocht. Seba stierf 2 Mei 1736 te Amsterdam. | |
*Theophrastus van Eresos (± 371-286 v. Chr.).Theophrastus, geboren op Lesbos, was leerling, vriend en opvolger van Aristoteles. Hij is de plantkundige uit de Oudheid en tot Linnaeus niet overtroffen. Zijn werken zijn het best bekend onder de Latijnse titels: De Historia plantarum en De causis plantarum. Hij overleed in Athene in het jaar 286 v. Chr. | |
*Thomas van Aquino (1224 of 1225-1274).Thomas van Aquino, de grootste der scholastische wijsgeren, was de zoon van de Graaf van Aquino (dicht bij Napels). Hij studeerde aan de universiteit van Napels, werd daarna Dominicaan en ging naar Keulen, waar hij zich onder Albertus Magnus verder bekwaamde. Daarna keerde hij naar Italië terug. Van 1269-1272 was hij echter te Parijs. Hij kende de werken van Aristoteles en trachtte diens beschouwingen in overeenstemming met het Christendom te brengen. Zijn voornaamste werken zijn: De anima, Summa contra gentiles en Summa Theologiae. Hij stond bekend als doctor angelicus. | |
Leyden and Franeker, and in 1665 became Professor of anatomy at Amsterdam, where he also lectured on botany since 1685. He died on February 22, 1731. He was an eminent preparer of anatomical objects, and accumulated a very large collection of anatomical preparations, which he eventually sold in 1717 to a large extent to Czar Peter the Great, and for another part to Stanislaus, King of Poland, to be used in the university of Wittenberg. His chief works are Dilucidatio valvularum in vasis lymphaticis et lacteis (1665); Opera anatomica-medico-chirurgica (1737), and Thesaurus anatomicus (10 parts, 1701-1716). Literature: Biography by J.F. Schreiber in Opera Omnia. | |
*Seba, Albert (1665-1736).Albert Seba had a chemist's shop in Amsterdam. He was born on May 2, 1665 at Etzel in East-Frisia. At Amsterdam he possessed a cabinet containing a splendid collection of natural products, which attracted large numbers of foreign visitors. He sold his collection to Czar Peter the Great, but at once started to accumulate a new one. Of this second cabinet he produced an illustrated work in four large volumes (Thesaurus naturalium), of which two volumes were published during his lifetime. The other two volumes were published by Arnout Vosmaer in 1758 and 1765. The cabinet was sold by public auction in 1752. Seba died on May 2nd, 1736 at Amsterdam. | |
*Theophrastus of Eresos (ca. 371-286 b.C.).Theophrastus, born in Lesbos, was the friend and successor of Aristotle. He is the best botanist of antiquity, and until Linnaeus he remained without a rival. His works are best known under their Latin titles: De Historia plantarum, and De causis plantarum. He died in Athens in the year 286 b.C. | |
*Thomas Aquinas (1224 or 1225-1274).St. Thomas, the greatest of the scholastic philosophers, was the son of the Count of Aquino (near Naples). He studied in the university of Napels, became a Dominican, and proceeded to Cologne, where he placed himself under the tutelage of Albertus Magnus. He then returned to Italy, but was in Paris between 1269 and 1272. He was familiar with the works of Aristotle, whose ideas he attempted to bring into correspondence with Christianity. St. Thomas' chief works are De Anima, Summa contra gentiles, and Summa Theologiae. He was known as ‘Doctor angelicus’. | |
|