131 20 10 1620 Ged., dl. 1 p. 191
Amaryllis. Eclogaaant.
Moeris, Thyrsis.
Indomitae fastus Amaryllidos et fera semper
fulmina, non oculos, non illa lumina fronte
digna nec ore minas fugiturus trans mare Thyrsis,
Thyrsis, ad aridulas Nerei diffusus arenas,
5[regelnummer]
flebat et aridulas fletu maculabat arenas,
cum pueri late complentes litora planctus
et sparsas miseratus oves et ovilia Moeris,
Thyrsidos alter amor, sed post Amaryllida, Moeris,
talibus incauti rupit suspiria verbis:
10[regelnummer]
‘Thyrsi, viden pleno subeuntem litora fluctu
Nerea? Mox refluas idem revocaverit undas,
mox mare litus erit et erunt mox pontus arenae.
Gurgitis una vices Phoebe regit, una puellas
temperat alternoque ciet praecordia motu.
15[regelnummer]
Non, si dura Lycoris erat, confecit Amyntam.
Oderat hunc alias et amat Galatea Menalcam.
Nysa supercilium fregit, fastidia Phyllis;
Daphnidos hinc, illinc Lycidae sua gaudia fletus
et laetae subiere vices. Amaryllis habebit,
20[regelnummer]
crede, suas et tunc Amaryllida Thyrsis habebit.
Crede, sed hos alterna etiam sine, Thyrsi, dolores
intervalla regant; nec quos aspexerit Eos
humidulos, tales vesper deprendat ocellos.’
thyrsis: ‘Carior hisce, puer, quos quando aspexerit Eos
25[regelnummer]
humidulos, tales vesper deprendet ocellos,
Moeri, quid hanc toties iterato verbere plagam
tundis et exemplis collata sorte beatis
bis miserum esse iubes? Curetne Lycoris Amyntam,
Daphnida Phyllis et agrestem Galatea Menalcam,
30[regelnummer]
Nysa suum Lycidam curare Amaryllida credis?
Aspice quae rerum circumfert saecula molem
perpetuosque sed et stabiles per inane rotatus,
et vaga finito labentia sidera calle -
hos gressus Amaryllis amat; hunc, nec prece nec vi
35[regelnummer]
flexibilem, dicas animo obfirmasse tenorem.
Scilicet aethereos quo nemo negaverit ortus
et patrio ductum caelo genus, aetheris instar
|
|
Auteursrechtelijk beschermd