Latijnse gedichten 1607-1620
(2004)–Constantijn Huygens–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 210]
| |
(130 Misogamos (Vervolg))aant.‘At lucri mellitus odor qua compede dignus
non sit et in qua non adigat sudare palaestra?
Displiceat nova nupta, peplus placet. Arca, domus, res:
hac miseri mercede sumus. Spontanea gratis
75[regelnummer]
vincula non sumuntur, habet sua commoda carcer.’
Pro pudor et virtute parum condigne Batava
sermo! Rei servire virum! Prosternier auro
cui pedibus calcare dedit natura quod usquam est!
Femineos fastus pretio conductus adoret
80[regelnummer]
ille solo, ille salo late datus arbiter! Audi,
femina de magno cui tollere forsan acervo
contigit et grandes auro subducere naevos:
celsior his animis calet et generosior ardor
nec pretio prostant. Facilis iactura peculii
85[regelnummer]
fortibus et (quis it infitias?) super omnia natis.
Macte virum virtute vigor! Nisi desumus ipsi,
nil deerit. Fortuna fabrum si fecerit, eia,
si volo dives ero manibus, quod sufficit; adde,
liber ero propriisque laboribus imperitabo,
90[regelnummer]
ipse meae rector, remex, antemna carinae.
Das, melior fortuna, togam? Dabit aula clientes,
haec nummos mihi turba, quod auri forte fodinam
dixeris haud sine mente. Quid amplius? Otia (rerum
perniciem) fervente manu vel voce fugabo.
95[regelnummer]
Nec foede vacuus languebo, nec undique curis
impediar. Summa est: dominabor caelibe toto.
Nec rugas frendentis herae, nec probra timebo
pallidus aut soleam. Nec qua libet urbe vagari
pone traham male formatos, mea viscera, partus.
100[regelnummer]
Nec famulae servus furtiva nocte cubile
concutiatne et ridiculo ditaverit aedes
fenore, curabo. Nec (si licet addere quantum
suggerit importuna trucis compunctio veri)
discruciabor ad abstrusam lenone fenestram
105[regelnummer]
deprenso, quia nempe crepuscula diligit uxor
postponitque tuo fraternum, Cynthia, lumen.
Nec peregre per longa graves insomnia curas
sudabo, nec mente ferar quo corpore latum
suspicio non vana notet qui semina nostris
110[regelnummer]
spargat adulter agris et, quo profecerit absens,
praepatulum reduci cornu paret Amphitruoni.
Sed satyros pridem satira saturavimus, et iam
fallor, an hic aliqua pruritum fronte notavi?
Constanter.
Hag. Com., Kal. Octob. 1620.
|
|