Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 185]

117 11 12 1617 Ged., dl. 1 p. 107aant.

c.h. (de geringste van de burgers,
de - nijd, vergeef het - meest vaderlandslievende),
wenst het woelige Holland,
het zo dierbare vaderland, moeder immers, voedster immers,
het ongelukkige vaderland, dat zijn geluk immers verspilt,
toe, en vraagt en bidt,
dat het juist handelt en standvastig,
met gunstiger voorteken voor het beginnende jaar
dan voor het afgelopen jaar.
1 januari 1618.

Ik, die als burger de burgeroorlog in mijn land onlangs van de Muze mocht bezingen in een lyrisch lied, een oorlog overal in de Spaanse velden meer dan blij begroet, een oorlog gruwelijker zelfs dan de Spaanse dreiging, [5] ik denk nu iets uit in andere metra; schuldig aan het vergrijp, wenst mijn vaderland niet zelf het brandmerk van zijn vergrijp te dragen.

[7] Sla nu een andere maat, Muze: weer herlevend neemt die dag de plaats in van december en keert hij terug bij het sluiten van de cirkel, die eens zeer feestelijke dag van de dubbele Ianus, die dag eens heilig door mijn zang. Immers, over de hoorns van de steenbok op de keerkring weggegleden, smacht de vermoeide zonnegod naar het ^?Idalisch water.

[13] Roer de trom, laat trompetgeschal meekomen met de gevleugelde winden; zing, gewijde orgels, zwanger van nieuwe melodieën. Hollandse jeugd, lust voor het oog, vorm reien van meisjes, licht de rappe voeten van de grond op een luchtig wijsje.

[17] Genoeg is opgeofferd aan de Furiën met hun fakkels. Weg, ellendige Enyo, weg om ten eeuwigen dage niet terug te keren. Hollandse eendracht, toon de uwen weer uw blank gelaat; laat al wat er aan wrok was voorgoed uitgebannen worden. Geschokt Holland, laat uw gelaat vredigheid uitdrukken; verzamel de losgeraakte pijlen met eendrachtige hand.

[23] Houd op de bijtende schaterlach van de haat te voeden, die boosaardig uw onlusten voedt, en zo lachwekkend te zijn.

[25] Houd op na zo grote overwinningen in uw dwaasheid te twijfelen of u liever de schrik van Spanje wilt zijn of de risee.

[27] Houd op uzelf - overwinnaar, overwonnen door uzelf - uit te leveren aan het volk dat met zo grote moeite is overwonnen.

[29] Houd op koningen voor dovemans oren te laten spreken (werkelijk, ziek als u bent versmaadt u ook nog de genezende hand).