Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 142]

(96 Doctissimo ornatissimoque viro Ioan. Ludo. Calandrino (Vervolg))aant.

suasit Amor roseis figentem basia labris,
seu quicquam Batavas animo meditaris in oras
mittendum, veteres procul affaturus amicos -
denique, quicquid agas: momentum impende legendis,
si vacat, exiguum. Si non vacat, insere perae.
Perplacet iste locus, fratris quo Caesaris olim
carmina scripta manu (nostris meliora) solebas
condere, quo magni servare volumen Homeri,
quo Flacci, quo Nasonis summique Maronis.
Mox ubi pacatum liquere negotia, tunc, tunc
perlege, sed qua nostra soles bonus omnia mente.

Porro quid in Batavis regionibus usque geratur,

quatenus indutias pactas servabit Hiberus
Mauritio, quaeve has rumpent nova classica Martis,
nescio. Nos teneris involvimur undique Musis.
Linquimus ista viris quos experientia multa
prudentes facit et sapientes longior usus.

\Nunc\, veluti - mediis cautus Palinurus in undis

dum, clavo affixus rutilantia sidera spectans,
terrificos ventos tempestatesque sonoras
turbatasque videt, trepidat vitatque procellas -
securum interea somno vinoque sepultus
vector iter peragit, nec scit terraene propinquus
an leto fuerit magis instantique periclo,
nescit an ad populos ventis abigatur Eoos,
nescit an Hesperiae scandet mox litora terrae,
nescit an aura favens, an sit contraria puppi:
sic nos - dum patriae mediis fortasse procellis
(quod Deus avertat) mediisque agitamur in undis -
mollia securis traducimus otia libris,
qui nos vivendi formam verumque laborem
virtutemque docent, ut, cum maturior aetas
adfuerit, quicquid iuvenes congessimus, eius,
et merito, totum sumat sibi patria fructum.

Ergone qui nostros Graeci, Latiique frequentent

auctores pluteos, quis Aristoteles, quis Homerus,
quis Xenophon, quisnam Caesar, quis Livius, inde
quis Maro, quis Naso, quis Horatius aut Iuvenalis
narrabo? Tenuine virum diffundere laudes
carmine conabor tibi, cui fortassis ad unguem
maxima pars horum toties lecta atque relecta est?