Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 132]

(93 Votum pro illustrissimo principe Henrico in Angliam navigaturo, ad Aeolum et Neptunum (Vervolg))aant.

Illa quidem magni proles generosa Iacobi,
qui regit hanc iusto sceptri moderamine gentem -
forte tibi, Neptune pater, mage nota, quod illas
aequoreis circum terras allaberis undis.

Iamque Palatino (simili quem vulnere pridem

fixit Amor, binis iungens duo pectora telis)
sponsa puella viro, taedas dum laeta iugales
praeparat optatumque torum dulcesque hymenaeos,
noluit hoc nostro peragi sine lumine festum,
lumine, quod repeto (Batavum quis dicere lumen
Henricum dubitet?); sed per maris interiecti
horrisonos fluctus vocat ad convivia laeta
connubii, sacra, casta, sui thalamique iugati.

Vos igitur, veneranda piis duo numina nautis,

tuque, pater Neptune, prior: dum caerula verrit
et secat exigua pelagum, tua regna, carina,
exsere pacatos ponto bonus, exsere vultus
imperioque tuo subiectos deprime fluctus.
Sterne viam heroi, placido stet marmore pontus,
sospes ut optati contingat litora portus,
qua ferus in refluas Thamesin rapit impetus undas.
Tu quoque (nulla vetat divum regina, nec illi
gens inimica hodie Tyrrhenum navigat aequor,
Ilium in Italiam portans victosque Penates),
Aeole, quod potes, adversos preme carcere ventos.
Propitium dimitte, suo qui flamine puppim
trudat et erecto curvet cava carbasa malo.

Si non nostra satis moveant vos carmina, si non

terra Batava satis, si non satis Anglia, saltem
iste deus moveat, cui vos, si vulneris umquam
dulce Cupidinei sensistis corde venenum,
fas est tantillas aliquando rependere grates.

Annorum 16, 1613.