Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 130]

(92 (Latijn) (Vervolg))aant.

Ah! Potuitne dies oculis iucundior, Haga

- Haga quater felix, tanti quae principis aulam
augustosque lares in amoena sede reservas -,
affulsisse tuis, albo mage digna lapillo?
Eia! Simul Batavi iuvenilia pectora cives,
laetitiae date signa novae, celebrate choreas
et bene compositis data ludicra vulnera turmis.
Undique succensis lucescant compita flammis!
Aspera bella foris cessant; nunc pacis in usum
aerea flammivomo resonent tormenta boatu!
Credite quod vestri partim devinctus amore
Mauritium merito decorat Iacobus honore.

Maxime Mauriti, non huc te stemmata, non huc

quis facile ante alios fulges insignia stirpes,
non proavitus honor, sed te tua praepete penna
evehit ad tantum virtus generosa cacumen.
Belgia dum dubitat quaenam satis ampla rependat
munera - digna tuis nec habet diademata gestis -,
impatiens has ferre moras venit Albion et ‘Tu,
tu mihi militibus quondam auxiliaribus aucte,
nunc titulis’, ait, ‘esto meis. Cape praemia solis
debita principibus quos aut sua bellica virtus
aut sacra cum pietate fides ad sidera tollit.’