Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 122]

88 04 09 1612→ Ged., dl. 1 p. 42
Ad Aeolum de curru veliferoaant.

Aeole, qui domitos aeterno carcere ventos

claudis, et horrendo subiicis imperio,

hactenus a solis venerate et cognite nautis,

hactenus in fluctus viribus use tuis,

aspice: iam duplici gaudebis numine, iam te

agricolae, nautae quod soluere, colent.

Carbasa currus habet, Scythica quibus ille sagitta

ocius inflatis littora sicca secat.

Nec volat expansis per arenam segnius alis

quam solet in vasto puppis adunca mari.

Quaque solet lentos aegre producere gressus,

quaque solet binis repere tractus equis,

hac volat, et celeres cursu praevertitur Euros,

adiciant flatus dummodo pone suos.

Aeole, sic duplici veneratus numine, semper

cultus eris nautis, cultus et agricolis.