Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 106]

(79 Luciani dialogus Iovis et Ganymedes (Vervolg))aant.

iuppiter

Frustra igitur nactus rostrum pennasque fuissem,

frustra ungues, frustra denique totus avis.

ganymedes

At pater inquiret surreptum erransque per arva

si non inveniat, verbera certa feram.

iuppiter

Verbera nulla feres, promitto, parvule, nam te

conspicere in summis nubibus ille nequit.

ganymedes

Atqui ego migrare hinc mallem. Desidero patrem

et mallem lictos pascere rursus oves.

Quod si me referas, alium promittimus hircum

praepinguem e multis; lytrum erit ille tibi.

iuppiter

Tu vero ista sine, obliviscere ovilis et Idae,

qui bona iam facies multa patri et patriae.

Non tibi lac potus, nec erit tibi caseus esca,

proque his vesceris nectare et ambrosia.

Non mortalis eris, sed in omnia saecula divus

atque tuum in coelo cernere sidus erit.

ganymedes

Ludere si cupiam, quis erit collusor? In Ida

mille mihi similes, mille mihi socii.

iuppiter

Hic collusor erit tibi parvulus iste Cupido,

hic mille astragali. Tu modo laetus, age.

ganymedes

Quodnam erit officium? Quid vobis utilis usquam

esse queam? Hicne etiam pascere oportet oves?

iuppiter

Absit. At hic nobis convivia procurabis

infundesque mihi nectar et ambrosiam.

ganymedes

Perfacile. Hoc etenim iam dudum calleo munus

et memini quinam fundere lac deceat.