Latijnse gedichten 1607-1620

79 ←04 09 1611 Ged., dl. 1 p. 33
Luciani dialogus Iovis et Ganymedisaant.

Forte puer patulae recubans sub tegmine fagi
silvestri resonans Ganymedes carmen avena,
dum patrias custodit oves pascitque per arva,
hunc oculos summa deflectens Iuppiter arce
aspexit magnoque statim pueri arsit amore.
Nec mora, percussi\t\ mendacibus aera pennis,
arripit e medio et superas devexit ad auras.
Et tali flentem compellat voce puellum:

iuppiter

Nunc age, parve puer, metam pervenimus altam,

nunc age, fer labiis basia mille meis.

Aspice, non mihi iam rostrum, non unguis aduncus,

non alae, nec sum qui modo visus eram.