Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 96]

(76 Strena (Vervolg))aant.

nec haec quidem vulgaria, ast
inusitata carmina,
quae saxa, quae moveant feras
sistantque aquas volubiles,
ut mitigare scilicet
possimus his parcas deas.

polymnia (6)

Si potuit silvas removere Threicius Orpheus

dulcique Ditem mitigare carmine,

tergeminique canis compescuit ora canendo

imique movit incolas manes Stygis,

vocis ad arbitrium traxit si hominesque ferasque

et fluminum lyrae sonu cursum stitit,

et nostras audite preces, audite puellae,

audite quid totus roget noster chorus.

melpomene (7)

O quibus arbitrium est rerumque hominumque sorores,

o quae post summum fata Iovem regitis,

quis exordiri vitam certo ordine, certis

arbitriis, certo solvere fine datum est,

haec vos carminibus (quid enim non carmina possunt?),

sola ego Musarum nomine Musa rogo:

Hugonidem servate patrem, servate benignae

et sua longaevo rumpite fila viro.

Nestoreos etiam mater rogo compleat annos,

incolumis dulci pignore iuncta viro.

His natos patris, matris natasque levamen

conservate, pii pignora coniugii.

terpsichore (8)

Sic vos diva potens diu,

sic Clotho et Lachesis servet et Atropos

omnes tuque senex tuam

ut longam aspicias progeniem pater.

Sic, sic quaeque tibi, precor,

producat teneros nata nepotulos,

qui, cum decrepito tibi

uxorique tuae sera dies venit,

incurvi senii sient

mellitae proavis blanditiae suis.