Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 97]

(76 Nieuwjaarsgeschenk (Vervolg))aant.

[113] en niet alledaagse, maar bijzondere liederen, die rotsen, die wilde dieren bewegen en stromende wateren tot stilstand brengen, om daarmee de zuinige godinnen te kunnen vermurwen.

Polymnia (6)

[119] Als de Thracische Orpheus bossen heeft kunnen verplaatsen en Dis heeft kunnen vermurwen met zijn liefelijk lied, en de muilen van de drievoudige hond heeft bedwongen met zang en de schimmen, die de diepte van de onderwereld bewonen, heeft ontroerd, [123] als hij mensen en wilde dieren naar zich toe heeft gelokt naar het zijn stem beliefde, en het stromen der rivieren tot stilstand heeft gebracht met het geluid van zijn lier, [125] luister ook naar onze smeekbeden, luister, maagden, luister naar wat onze hele rei te vragen heeft.

Melpomene (7)

[127] O zusters, gij die beslist over dingen en mensen, o gij die na Jupiter, de allerhoogste, het lot beheerst, wie het gegeven is een leven op het getouw te zetten volgens een vast plan, volgens vaste beschikkingen, op een vast punt het te beëindigen, [131] in verzen (waartoe zijn verzen immers níet in staat?) vraag ik, één Muze uit naam der Muzen, dit:

[133] behoed vader Huygens, behoed hem in welwillendheid en verbreek zijn levensdraad pas wanneer hij een hoogbejaard man is. Ik vraag u ook moeder jaren als van Nestor te laten volmaken, in gezondheid door dierbaar kroost verbonden met haar man. Behoed hun zonen en dochters, troost van vader en moeder, de blijken van een goed huwelijk.

Terpsichore (8)

[139] Dat dan een machtige godin, dat dan Clotho of Lachesis of Atropos u allen lang mag behoeden en dat u, vader, als u oud bent, een lange reeks nakomelingen mag aanschouwen. [143] Dat dan iedere dochter u vertederende kleinzoontjes mag schenken (vraag ik), opdat die - wanneer voor u en uw vrouw, verzwakt door de jaren, de oude dag komt - voor hun grootouders de zoete genoegens van gebogen ouderdom zullen zijn.