Latijnse gedichten 1607-1620
(2004)–Constantijn Huygens–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 92]
| |
(76 Strena (Vervolg))aant.ille ego qui primus resonum componere carmen
mortales docui, citharaeque intendere nervos;
ille ego qui dubiis oracula Delphica signis
40[regelnummer]
suscito et ex adytis arcana revello profundis.
Iam, puto, cognosces audito nomine Phoebi
quis chorus hic: novit qui me bene, novit et illas.
Liquimus Aonios campos vestrasque venimus,
en puer, in terras, mortales visere divi,
45[regelnummer]
ut tecum Aonides celebrent tua gaudia Musae
utque novum patri strenas cantemus in annum.’
Sic ait, et iungens citharae modulamina vocis
talibus insonuit - reboant nemora ardua cantu
acceptos geminatque sonos in vallibus echo:
apollo
50[regelnummer]
Eia nunc Musae, simul eia Musae,
poscimus. Si quid vacui sub umbra
lusimus, vivat quod et hunc in annum,
psallite, Musae.
Psallite, ac tristes animo dolores
55[regelnummer]
pellite. Hic nullus locus esto curis,
has sed in fluctus rapidos protervis
tradite ventis.
Edite et cantus fidium canoros,
vos novem quales deceant sorores.
60[regelnummer]
En redit rursus novus annus, omnes
dicite strenas.
calliope (1)
Ceu undam unda premens, haec premitur quoque,
ceu lux luce premens, haec premitur quoque,
ceu horam hora premens, haec premitur quoque,
65[regelnummer]
sic, sic diffugiunt tempora lubrica,
sic currunt pariter, sic fugiunt simul;
et semper nova sunt: quod fuit antea,
iam non illud erit; iamque relinquitur
nec cras illud erit, quod fuit hoc die;
70[regelnummer]
sic, sic diffugiunt tempora lubrica.
clio (2)
Ecce iterum novus annus adest, gratissimus annus,
redire saepe cuius est.
Nunc omnes cantate, viri, pueri atque puellae,
et omnis orbis hoc agat.
|
|