Adyosi / Afscheid

[p. 137]

Vaderland in de verte III
Ahasverusaant.

Hij wist de Heiland niet te helpen en moest toen
gaan zwerven in onsterfelijke ballingschap
met eeuwig heimwee naar de plek
waar eens zijn liefde onwil werd.

Ik kon u ook niet helpen, mijn geboorteland,
hoezeer ik het verlangd heb en getracht,
misschien te veel met mijn gedachten
en te weinig met de daad waarbij het leven
op het spel staat. Sterven voor het vaderland
doen de soldaten; maar te leven vergt
een lange dienst en eindeloze duldzaamheid
van burgers die geen burgers zijn, slechts dienaar
van de Staat. En niemand is de Staat.
Maar allen zijn in staat, zegt men,
en ‘men’ is plotseling: geen sterveling.

Zo ben ik nu alleen en zonder land
behalve dan het dromenland dat ik verzaakt heb,
rusteloos en overal, zoals Ahasverus.

[1975]