Adyosi / Afscheid

[p. 135]

Vaderland in de verte I
Jozua 1-6aant.

De tien plagen ontvluchtten zij
vliegend over de bloedrode zee
- overtocht nu er geen doortocht meer is -
onderweg naar hun veertigjarige banning.
Zwervers door Bijlmerwoestijn en het dal
van de gouddronken Noordbatavieten,
de Schelfzee die drooggelegd werd
maar geen plaats biedt, geen plekje voor kinderen
met donkere ogen en huiden niet winterblank.

Zo staan ze nu voor de muren van Jericho,
hoge bewalling rondom het binnenhof
waar zich de vorsten beraden over hun lot,
gaaien en uilen omzwermd - omineus.

Er vallen geen muren. Alle getoet is vergeefs
want Jozua is zoek - komt nooit meer.
Maar straks gaan de poorten weer open en wappert
hoog op de transen de vlag met de kleur
van de sinaasappelen uit het welvarende
land van belofte. Als eerst maar buiten
soldaten en kinderen gesneuveld zijn.

En in rampspoedig Egypte druilt de regen,
de vuile was van de achtergeblevenen
halfstoks aan staken die bladerloos werden:
de vlag van 't beroofde republikeinse land.

[1973]