Adyosi / Afscheid

[p. 134]

Inzameling voor de stormramp

't Gebeurt nooit hier. Neen? Tenzij later...
Ons treft geen stormramp, deert geen water...
't Is hier geen Holland; in òns land
woont niemand bij het modderstrand.
't Is zo, mijn waarde. Groot gelijk!
Geen zorg drukt ons voor duin of dijk.
Gods water laten wij maar lopen
over Gods land, en blijven hopen...

Maar eens, 't is weldra te verwachten,
zijn wij aan 't eind van onze krachten
en dijk noch dam door ons gebouwd
die hier de vijand buitenhoudt, -
de vloedgolf onzer vadsigheid
en vruchteloze broederstrijd.
Dan stijgt ons 't water tot de lippen
en wij verdrinken als de kippen.

En nergens in de nood dier tijden
verwerven we iemands medelijden.
Die dag wordt onze doem vervuld
als wij vergaan door eigen schuld.
Geef, geef vandaag met milde hand,
maar denk daarbij aan eigen land:
Bouw! Breek niet af, maar dicht de scheuren!
't Is de hoogste tijd. 't Kan hier gebeuren.

[1953]