Adyosi / Afscheid

[p. 114]

Oerwoudrandaant.

Bos dromend in het middaglicht
naar blauwgekoepeld vergezicht
waar in het midden fel en hoog
het onweerstaanbaar alziend oog
terugstaart: Onvermurwbre Zon
die allerzijds zijn pijlen richt
uit strakgespannen hemelboog.

Wel droomt het woud, maar 't is benard,
in een malariaroes verward,
een angstvisioen van davergloed
die trillend door zijn leden woedt
en ze verstijft. De middagzon
houdt met genadeloze kracht
het woud geworgd, elk blad verstard.

De groene koortspatiënt versmacht
al hijgend door veel vochtverlies.
Maar hier en daar trilt steeds een top
en vangt de eerste boodschap op
van de genezing straks. De avondbries.

[1948]