Adyosi / Afscheid
(1994)–Albert Helman– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 13]
| |
I
| |
[pagina 14]
| |
Dyeme fu Srananaant.No aksi mi fu san dyeme
e moro mi.
Yusref', mi mati, yu no de
dape fu si...
Fu si den switi dyari gro,
kaperka frei,
dape na Paramaribo,
na Watrasei.
Fu si den grungrun banabon
na musudei,
fu fir' a trangatranga son
gowtu na hei.
Fu smer' den bromki èn fu si
den redi skin;
fu yere fa den grikibi
tak' ‘er-tintin...’
Fu yere lobisingi; fa
pkinnengre e gro;
fu si den kotomisi psa
pkinwentye e go.
Fu arki fa den umasma
e fon tonton;
fa mansma tori no man kba
te net' fadon...
Fu san w' ben libi swit' Sranan
| |
[pagina 15]
| |
Zuchten om Suriname(Heimwee van een Surinamer, tijdens de oorlog.) Vraag niet waarom zozeer gezucht
mij overmant.
Jijzelf, mijn vriend, kunt ook niets zien
van ginds, ons land...
Waar in een stille tuin vol groen
de vlinder vlucht,
daarginds in Paramaribo,
die blauwe lucht.
Die kleur van een bananeboom
in 't ochtenduur,
die brand van middag-hete zon,
een gouden vuur.
De geur van planten, en de blos
van bloesemhuid,
te horen hoe de ‘grietjebuur’
verhaaltjes fluit...
Te luist'ren hoe een meisje zingt;
blijf even staan;
zien wat kotomisi'sGa naar voetnoot* doen
bij 't marktwaarts gaan.
Te horen hoe de mataGa naar voetnoot** bonkt
voor hun tomtomGa naar voetnoot***;
of hoe een man verhalen doet;
de nacht vliegt om...
Waarom verliet ik ooit mijn land
| |
[pagina 16]
| |
[Dyeme fu Sranan (vervolg)]fu kon dyaso
pe nanga kowru wi sa tan
kosokoso.
Pe bakra fet' e kiri mi,
sa dyoko yu,
so langa wi tan dya fu si
san bakra du.
Kye, fa mi wani lon-go tan
pe konpe de.
Na bakrakondre wi wawan
sa tan dyeme?
Pe mati de, mi at' sa frei
lek' sabaku.
Fu suku trowstu, fu nyan prei,
Sranan, fu tru...
[1943] | |
[pagina 17]
| |
[Zuchten om Suriname (vervolg)]en kwam hierheen
waar elk in kou en ongemak
leeft, heel alleen?
Waar strijd van blanken mij ook treft
en jou straks worgt,
zolang hun oorlog ons nog angst
en leed bezorgt?
Ach, hoe verlang ik weer te zijn
in vriendenkring.
In Holland zitten jij en ik
als banneling.
Waar makkers zijn, daar trekt mijn hart
als de ooievaar.
Om troost te vinden, blij te zijn,
daarginds, voorwaar...
|
|