Dichtwerken. Deel 2

[p. 35]

In de vriendenrol van Mr. Jeronimo de Vries.

ὁ ϰύσμος παϱάγεται ϰαὶ ἡ ἐπιϑυμία αὐτοῦͨ

ὁ δὲ ποιῶν σὀ ϑέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα

joannes,

Uw vriendenrol, de Vries! heugt meer dan vijftig jaren.

Wat bloeide is uitgebloeid, zoo 't niet de dood verslond.

‘Waar zijn ze’, fluistert gij, als ge in dit schrift gaat blâren,

‘Die vrienden mijner jonkheid waren?

Ik wandel tusschen graven rond.’

De tijd wierp puin op puin verbrokkeld om U henen.

Wat namen, hooggevierd, en met een stralenkrans

Van heldenglorie, kunst- of letterroem omschenen,

Zaagt ge in den nacht des doods verdwenen,

Of weer verbleeken in hun glans!

Wat zaagt ge meenge zon ras na haar opgaan tanen!

En nu, - wat leest ge op 't blad der halfgewentelde Eeuw?

Eene uitgestorven leus op nieuw-ontrolde vanen,

Bij 't bulderen der staatsorkanen

En oproerdreigend volksgeschreeuw!

Wat tronen zijn geschokt! - Wat heerschappijen vielen! -

De trekker van metaal, die, steigrend uit zijn spoor,

Wat niet terugwijkt, kneust en plettert met zijn wielen,

Holt minder teugloos tot vernielen,

Dan nu de ontboeide tijdgeest, door.

Gij zelf werdt mild gedrenkt met 's levens vreugde en smarte;

Maar schoon in 't manlijk oog een traan van weemoed klom:

Nog heft gij moedig 't hoofd, dat zóóveel stormen tartte,

En altijd jeugdig klopt U 't harte

In een nog groenend' ouderdom.

Het is, omdat het schoon gestaag uw ziel bleef boeien,

Dat met geen lente ontluikt en met geen herfst vergaat;

[p. 36]

 

Het is, omdat uw borst, van liefdevuur aan 't gloeien,

 

- Moge al de bloedstroom trager vloeien -

 

Nog warm voor heel de menschheid slaat.

 

 

 

Het is, omdat ge uw blik ten Hemel hieldt geslagen,

 

Waar, in der tijden nacht, een eeuwge poolstar blonk.

 

En uw geloof en hoop der schipbreuk hebt ontdragen,

 

Waarin, bij 't woeden veler vlagen,

 

Zoo menige aardsche vreugd verzonk.

 

 

 

Daar blijft een land der rust, waarin de zaalgen leven,

 

Dat al de wijzen, die ook vroom zijn, saam vergaart:

 

O, vindt daar allen weer, die hier u dierbaar bleven,

 

En meenge naam, hier ingeschreven,

 

Zij ook in 't levensboek bewaard!