Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 5

2015. 1635 maart 17. Aan B. Aubery du Maurier¹².

Nobilissime atque Amplissime Domine,

Qui rebus meis adversis fidem perpetuam praestitisti, quin prosperioribus

12 Copie Den Haag ARA. Eerste afd. coll. H.d. Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 1, p. 4. Gedrukt Epist., p. 137; Ep. ad Gallos, p. 370. Antw. op no. 2005; beantw. d. no. 2026.

[p. 371]

gaudeas, non est dubitandum. Magnum ut in omnibus negotiis ita et in hoc animum praestitit magnus Suediae cancellarius¹, cum maximos obices mihi mandandae legationi oppositos perrupit. Nam et Pavius², qui heic agit, Arsenio³ incittante nihil non movit, ut admitterer, traxitque in auxilium sui reformatorum principes, et pontificiorum fervidiores meam praesentiam aliis de causis suspectant.

Superata tamen haec et postquam per Estraeum marescallum⁴ deductus huc sum, misit ad me comitem Nancaeum⁵, suum protovestiarium, rex⁶, qui mihi privatim adventum gratularetur ostenderetque placere regi, quod mihi injuncta haec esset legatio, et optare eum, ut sit diuturna.

Silvanectum ad regem qui me deduceret missus ad me fuit dux Mercurii⁷. Cardinalis⁸ abest. Interim eo volente cum patre Butillerio⁹ coepi agere. Lente satis procedit negotium, sed et nos mora uti possumus. Ut solent plerumque secunda et tristia misceri et, ut poëta graecus dixit, velut in una nasci arbore¹⁰, ita nos inter haec pompalia filiam minorem amisimus¹¹ ex itinere et intento frigore enato morbo.

Ceteri adhuc valemus recte, tibique, vir nobilissime, et uxori¹² ac liberis¹³ pro amica salutatione gratias agimus mutuumque reddimus ego, uxor, filius natu maximus¹⁴, filia¹⁵ nihilque optamus magis quam ut aliqua oriatur occasio, qua vestrae in nos benevolentiae respondentem animum possimus rebus ipsis ostendere.

XVII Martij MDCXXXV.

Tuae Nobilitatis addictissimus
H. Grotius.

1 Axel Oxenstierna.

2 Adriaen Reyniersz. Pauw.

3 François van Aerssen.

4 François Annibal, hertog van Estrées; zie no. 1990, p. 335 n. 11.

5 Edme de la Chastre; zie no. 1994, p. 341 n. 5.

6 Lodewijk XIII van Frankrijk.

7 Louis, hertog van Mercoeur; zie no. 1997, p. 346 n. 3.

8 De Richelieu.

9 Claude le Bouthillier; zie III, p. 302 n. 12.

10 Ik denk hier aan Homerus Il. XXIV, 527-533, vooral aan de regels:

δοιοὶ γάϱ τε πίϑοι ϰαταϰείαται ἐν Διὸς οὔδει
δώϱων, οἷα δίδωσι, ϰαϰῶν, ἕτεϱος δὲ ἐάων.

Met het ‘velut in una arbore nasci’ weet ik echter geen raad.

11 Maria; zie no. 2014, p. 370 en n. 11 aldaar.

12 Renée de Jaucourt de Villarnould.

13 Voor hun namen zie IV, p. 153 nn. 7 en 9; bovendien was er nog een zoon Maurice.

14 Cornelis.

15 Cornelia.