Verzameld werk. Deel 1

[p. 121]

II Uren

[p. 122]

Op weg naar het Uddeler meer ^(aant.)

Is dit het einde of de aanvang van een droom,
Een zoet ontwaken of een broze dood?
Roep ik vaarwel aan 't dovend avondrood,
Of zing ik zacht: ‘o schuchter duister, koom!’?

Ik weet het niet, mijn ziel zweeft als de dauw,
Nog vol van licht, maar fluisterend van de nacht,
Langs 't bronzig loof, dat mat-bewademd wacht
Op de avond en zijn roerloos-donker blauw.

En weifelend door mijn zoele onzekerheid
Roert, nauw bespeurd, een weke en vredige aêm
Mijn leven met een stille liefde-naam,
Die teder ruist, terwijl de dag verscheidt.