Verzameld werk. Deel 1

[p. 89]

[Daar glanst geen vreugde in 't dovend avondrood,] ^(aant.)

...My restless spirit never could endure
To brood so long upon one luxury,
Unless it did, though fearfully, espy
A hope beyond the shadow of a dream...
Keats, Endymion I, 854.

DAAR glanst geen vreugde in 't dovend avondrood,
Daar dwaalt de dood van dromen die bekoorden,
En 't reutelen van een zwaar doorweende nood
Om 't heet verdriet dier dromen die ver gloorden.

En ik, bedroefd, treed langs de dorre boorden
Van den ontglansden en verzanden stroom, -
En peins 't geheim der vreemde en stille woorden:
‘Een hoop bóven de schaduw van een droom.’