Algemeen letterkundig lexicon

sprung rhythm

Etym: Eng. spring = openspringen, veren, ontploffen, exploderen.

Met de term ‘sprung rhythm’ wordt een complex metrisch (metrum) systeem aangeduid dat geintroduceerd en toegepast werd door de Engelse dichter G.M. Hopkins (1844-1889). Dit ritme is door het gebruik van sterke beklemtoning, door het onbepaald-zijn van het aantal onbeklemtoonde lettergrepen en door alliteratieve klankeffecten duidelijk schatplichtig aan het middeleeuwse vers (zie vierheffingsvers; zie ook alliterative revival). De late ontdekking van Hopkins’ werk (1918) leidde tot een herwaardering van deze oude versprincipes; de invloed ervan merken we o.a. bij T.S. Eliot, D. Thomas en T. Hughes.

Lit: E.A. Stephenson, What sprung rhythm really is (1987) • J.I. Wimsatt, Hopkins's poetics of speech sound: sprung rhythm, lettering, inscape (2006).

sprookspreker

squib