Algemeen letterkundig lexicon

alliterative revival

Etym: Eng. heropleving van het alliteratieve vers.

Aanduiding uit de Engelse literatuurgeschiedenis voor het heropleven van het Oudengelse alliteratieve vierheffingsvers dat na 1066 in verdrukking was gekomen doordat dichters zich onder invloed van de Franse literatuur van eindrijm gingen bedienen. De alliterative revival ontstond in de tweede helft van de 14^de eeuw en vooral in noordelijke en westelijke delen van Engeland. Bekende voorbeelden ervan zijn de allegorie Piers Plowman (W. Langland) en de anoniem overgeleverde ridderroman Sir Gawain and the Green Knight. Het fenomeen wijst erop dat het Oudengelse vierheffingsvers allicht was blijven doorleven in de mondelinge literatuur, zeker in de geografische en culturele periferie van Engeland. Men kan de alliterative revival zien als het teruggrijpen naar de ‘eigen’ Angelsaksische traditie van vóór 1066, als een uiting van weerstand tegen de Anglo-Normandische heersers en de verfransing van taal, letterkunde en hofleven. Anderzijds was dit verschijnsel ook een regionalistisch geïnspireerde affirmatie van eigen dialect en literatuur tegenover het centrale gezag in Londen en zijn cultureel prestige.

Lit: Th. Turville-Petre, The alliterative revival (1977) • E. Weiskott, English alliterative verse: Poetic tradition and literary history (2016) • G. Russom, The evolution of verse structure in Old and Middle English poetry from the earliest alliterative poems to iambic pentameter (2017) • E. Weiskott, Meter and modernity in English verse, 1350-1650 (2021).

alliteratie

allochtonenliteratuur zie migrantenliteratuur