Algemeen letterkundig lexicon

tripodie

Etym: Gr. tri-podès = drie voet lang < tri- = drie; podos < pous = voet.

Term uit de prosodie ter aanduiding van een drievoetige ritmische eenheid in een metrisch (metrum) gedicht. In het volgende voorbeeld van M.Nijhoff ('Psalm 3', vs. 1-3) bestaat elke regel uit een tripodie (streepjes van ons):

O Heer, / de vij/and stelt/
zijn o/vermacht / in 't veld/
en staat / mij naar / het le/ven.
(VG, 1995, p. 385)

Evenals de trimeter bestaat de tripodie uit drie gelijke delen, met dit verschil dat het bij de tripodie drie gelijke versvoeten betreft.

Zie ook dipodie, tetrapodie, pentapodie.

triplet

trispondiacus zie cursus trispondiacus