Algemeen letterkundig lexicon

rijmvrager

Term op het gebied van het rijm voor het eerste van een tweetal syllaben, syllabegroepen of woorden, dat bij een situatie is betrokken waarin eindrijm optreedt en waarvan de rijmgever de echo is. In het volgende voorbeeld is 'steek' de rijmvrager, en 'bleek' de rijmgever:

Die kerel met zijn kegelsteek
Ziet als een levend lijk zo bleek
(M. Nijhoff, VG, dl. 1, 1982, p. 65).

rijmverdoezeling

rijmvrijheden