Algemeen letterkundig lexicon

rijmgever

Term op het gebied van het rijm voor het tweede van een tweetal syllaben, syllabegroepen of woorden dat bij een situatie is betrokken waarin herhaling van verwante klinkers of medeklinkers optreedt. De rijmgever weerkaatst als een echo de klank van de rijmvrager.

Zo is het woord ‘bleek’ rijmgever van ‘steek’ (rijmvrager) in:

Die kerel met zijn kegelsteek
Ziet als een levend lijk zo bleek
(M. Nijhoff, VW, dl. 1, 1982², p. 65).

rijmdwang

rijmkroniek