Algemeen letterkundig lexicon

pentastichon

Etym: Gr. pente = vijf; stichos = rei, vers(regel).

Dichtvorm bestaande uit een strofe of gedicht van vijf regels. Als strofe komt hij minder vaak voor dan het distichon, het tristichon en het tetrastichon. Een voorbeeld van een gedicht dat uit pentasticha is opgebouwd, is ‘Allerzielen’ van G. Gossaert (Experimenten, 1949¹¹, p. 44). Als zelfstandig gedicht is het o.a. toegepast door Achterberg in ‘Brons’:

Sombere sparren, wij zijn gedood,
Uw kerkhof is over ons.
Langzaam worden wij brons
en beelden, reuzengroot.
Tombe van wind en bos.
(G. Achterberg, VG, 1974⁵, p. 431)

pentapodie

penthemimeres