Algemeen letterkundig lexicon

epode-2

Etym: Gr. ep(i)-ōidè = bij het gezang, lied; vandaar slot-strofe, slot-zang.

Benaming uit de Griekse klassieke literatuur voor de slotstrofe (ook wel toezang genoemd), na de eerste strofe en de daarop volgende antistrofe-1, in een driedelige ode of hymne. Het metrum van deze slotstrofe wijkt af van de voorgaande twee strofen.

Dit type epode werd gebruikt in de Attische tragedie.

epode-1

eponiem