Algemeen letterkundig lexicon

vituperatio

Etym: Lat. vituperatio = berisping < vituperare (vitium parare) = berispen, verwijten.

Term uit de retorica voor een redevoering, behorend tot het genus demonstrativum, waarbij men kritiek levert op een persoon of onderwerp. De vituperatio kan ook onderdeel uitmaken van een lofrede (zie laudatio), waarin de negatieve aspecten van een persoon op partijdige wijze goedgepraat worden. In de literaire kritiek komt men vaak een mengeling van laus en vituperatio tegen.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 9 (2009), kol. 419-424.

vitium

vlakdruk