Algemeen letterkundig lexicon

versteken

Drukkersterm voor het wijzigen van het wit wanneer binnen een oplage twee uitgaven gemaakt worden op groot en klein papier. Daartoe moet de vorm losgekooid en het formaatgoed (formaatmaken) herschikt worden met versteekhouten. Het versteken is nodig om een goede bladspiegel te krijgen. Van de gelegenheid kan gebruik gemaakt worden om een correctiefase in te lassen, want de drukvorm is dan toch los. Correctie tijdens het versteken heeft bijv. plaatsgevonden in Smalleganges Nieuwe cronyk van Zeeland (1696).

Lit: P.J. Verkruijsse, Mattheus Smallegange (1624-1710) (1983), p. 48, 371-388 • F.A. Janssen, Zetten en drukken in de achttiende eeuw (1986²), p. 430.

verstechniek zie versleer

versus columnares