sensus moralis

Etym: Lat. morele betekenis.

Begrip uit de Bijbelinterpretatie, exegese en hermeneutiek. De tweede van de quator sensus scriptorum, de morele betekenis van de tekst. De sensus moralis of tropologicus is vergelijkbaar met het begrip zin, zoals dat in de middeleeuwen wordt gebruikt om de strekking van een tekst aan te duiden.

Lit: F. Ohly, ‘Vom geistigen Sinn des Wortes im Mittelalter’ in Zeitschrift für deutschen Altertum und deutsche Literatur 89 (1958), p. 1-23 • H. de Lubac, Exégèse médiévale. Les quatre sens de l'écriture, 4 dln (1959-1964) • P. Wackers, Met ogen van toen. Middeleeuwse kunst: schoonheid en wetenschap (1980), p. 12 • F. Ohly, Schriften zur mittelalterlichen Bedeutungsforschung (1983²), p. 1-31.